Het wegslikken van tranen door opkomende huilbuien, de strakke banden van de krop in mijn keel die me de adem beneemt… de twijfel omdat ik niet durf te vertrouwen op mijn innerlijke IK in de fases van Euforie….. En als ik emotioneel even rust krijgt neem mijn lijf het over en zet het in vuur en vlam. De periodes zijn niet meer zo abnormaal lang ( 2x 2 dagen!!!) maar van “normale”opvliegers is echt geen sprake. Ik ben MOE, uitgeput en gek genoeg ook gelukkig. Intens gelukkig. Want ik weet, dit dient ergens toe!! Ik vertrouw op mezelf maar alleen omdat ik weet dat er hulp aanwezig is. Want mijn IK is ff onbetrouwbaar, maar hulptroepen staan aan de zijlijn klaar om me te helpen. Ik hoef ze alleen maar te ontvangen. Dat klinkt simpel, maar is nieuw voor me, ik deed immers altijd al alles alleen en zelf. Ook deze reis ga ik de uitdaging aan…… In liefde, want DAT is waar het om draait <3
Een Emo—rollercoaster dendert binnen…..
And…. you are under no obligation to understand me!!
Tis maar dat je t weet! Dan ben je gewaarschuwd 
Al een aantal maanden merkte ik aan mijn lijf dat de overgang zijn intrede had gedaan. En hoe vaak ik wel niet gedacht heb… “valt best mee” Van een ritme met de maan mee en echt op de klok verschoof mijn maantijd van 4 weken naar 8. Tja zelfs dat best in een mooie regelmaat. Ik herkende er wel weer soort van andere golven in en dat wende snel. Opvliegers??Nee daar had ik geen last van hoor. Gelukkig maar want mijn interne kacheltje is van nature al zo hoog ???? Ook herkende ik een soort van pubergedrag en merkte ik dat vervelende dingen uit mijn verleden rondom seksualiteit in vlagen soms ineens aan de oppervlakte kwamen. En aan de andere kant voelde het ook vaak als het inhalen van een stukje pubertijd wat ik overgeslagen heb. Ach logisch dacht ik dan als iets weer te snel mijn mond of pen uit kwam. Ik merkte bv dat ik impulsiever werd dan oooiiittt tevoren en ook dat weet ik aan de hormonale veranderingen. Ik heb vaak gedacht het afgelopen half jaar, “nou als dit alles is…..” Maar eigenlijk best vreemd voor iemand die zo hypergevoelig is ik dacht ik tegelijkertijd”
Ik had niet kunnen bedenken hoe dit in 1 dag tijd om zou kunnen slaan van extreem minimaal naar extreem maximaal!!!!!! WOWWwwwwww
Ikzelf denk dat de acupunctuur van dinsdagmiddag daar mogelijk een rol in heeft gespeeld en dat ook in dat hormonenverhaal mijn Qi last heeft gehad van blokkades die dinsdag doorbroken zijn. Tja….. wie zal t zeggen he!?Ruim 2 dagen van belachelijke extremen volgende op alle gebied, de innerlijke kachel stond in een constante op standje tropen, de kraan wagenwijd open met de straaltjes in nek en een constant kletsnatte rug, Ik zwom mijn schoenen uit!! Maar helaas was ik ook niet meer eigen baas in hoofd en hart en kreeg ik mijn puberaal gedrag echt niet meer onder controle. Ik switchte van woensdag en donderdag een UBER gelukzalig geluks gevoel naar een diep donker intens verdriet en boosheid om wat ik liet gebeuren. En dus vandaag de tranen die rijkelijk vloeiden. Pas vanmiddag aan tafel bij een bijzondere vriendin voelde ik de kalmte terug keren, en werd mijn kacheltje bv ook bijgesteld.
Pfffff het voelt alsof ik de marathon gelopen heb en dan 11x ofzo #grijnzzz en vervolgens niet kon ontsnappen aan de Emo-rollercoaster die binnen denderde en waar ik in viel. Blijkbaar heeft mijn lichaam weer even een pauze knop gevonden en kan alles heel even bezinken. Maar zelfs deze rollercoaster bracht mooie maar ook pijnlijke inzichten met zich mee. Kijken of en hoe we die weer een plekje kunnen geven aan de ronde tafel van mijn IK
Energy is shifting again
Moeder Aarde roert en schud zich, een vulkaanuitbarsting in Italië, aardbevingen bij Los Angeles
California. Ook vandaag trilt ze volop na. Ik zie het nieuws voorbij komen en voel compassie, niet alleen met mogelijke slachtoffers maar zeker ook met Moeder aarde. En als ik op mijn fiets zit tussen bossen en velden valt ineens t kwartje. Een hele spaarpot vol zeg maar gerust! Gisteren de enorme golf aan pijn die vandaag nog na trilt door mijn langzaam weer in balans komende wezen. Ik vroeg me serieus af wat ik toch verkeerd deed, voelde wanhoop en paniek en werd beroofd van mijn vertrouwen. En vandaag besef ik dat ik helemaal niets verkeerd doe. Oja…. er zal vast en zeker een fysieke oorzaak zijn! En hopelijk kan de neuroloog aankomende week daarin helderheid bieden…… Maar ik besef dat ik net als moeder aarde me schud en roer om in en op de juiste energie golven mee te kunnen surfen. “Energy is shifting again” kwam als boodschap bij me binnen. Ja natuurrrrrlijk dacht ik meteen. Wat wil je ook zo tussen 2 eclipsen in. In het 3luik van Vader Zon, Moeder Aarde en Grootmoeder Maan. Tja, ik wist dat wel….. maar t kwam nog niet zo binnen die helderheid #grijnzzz. Ook de vele blaasjes in mijn mond en het ontstoken ooglid… dat heb ik vaker als de zonne-energy na een uitbarsting in de aardse regionen neerdaalt. Straks toch eens ff opzoeken of Vader Zon idd ook in die rol meespeelt.
En terwijl ik heerlijk in de schaduw geniet van mooder Moas, mijn meegebrachte boeken en dit stukje op de tablet typ, passeert een agent in functie mijn tafeltje, kijkt me aan met een prachtige volle lach en zegt ” Wat is t leven toch verschrikkelijk moeilijk hè. En na een vette knipoog vervolgt hij breed lachend zijn weg. Niet alleen mijn buitenkant lacht met hem mee. Ook mijn innerlijke weegschaal schommelt van plezier. Of ik nog pijn heb?… JA! Of me dat beperkt?… JA! Of ik daardoor nog uit balans ben?…. NEE! Nouja…. Misschien n beetje….. Maar het vertrouwen is terug samen met het plezier, de lach en mijn geluksgevoel. Ik kijk terug op n week met enorme pieken en dalen, bijzondere ontmoetingen en heeeeeeel veel licht en ik geloof dat ik wel weer n nieuwe golf om op mee te surfen gevonden heb! Op de valreep geeft ook mijn studieboek een mooie belofte in de laatste hoofdstukken; de specifieke acupunctuur methode biedt niet alleen pijnbestrijding, maar er worden ook resultaten behaald bij fysieke blokkades als n hernia. Het enige noodzakelijke is het herstellen van mijn Qi
De paniek rover
Gisteren avond werd ik weer overvallen door een enorme golf aan pijn.
Pfff en dan komt in een evengrote golf dus ook de paniek he!
Hoe goed ik ook weet dat dat niet nodig is. Het overvalt me en beroofd me van het vertrouwen. Na een nacht slecht slapen en een heleboel ontspanningsoefeningen, gebruik van de CBD olie en toch weer het hervonden vertrouwen begin ik aan deze nieuwe dag!! Ergens diep in mijn buik rommelt nog wel die rover die me zo graag uit balans lijkt te zien. Voor nu heeft ie me alleen beroofd van het gevoel in mijn linkermiddelvinger. Maar ik steek de andere middelvinger naar hem op hoor 😉 Het wordt prachtig weer dus ik fiets straks lekker naar een terrasje aan het water. Even kijken waar het niet al te druk is. Boek mee en wie doet me wat he!!! Ja…… die rover zal misschien een poging doen, maar ik weet dat ie zit te loeren dus…….
Aftellen naar weer een nieuw avontuur!!! Nog 3 nachtjes slapen!!!
De lezers die me een beetje kennen weten wel dat Reis avonturen een rode draad in mijn leven zijn. Dat ik enorm kan genieten van voorpret en vaak al weken van te voren letterlijk aan het aftellen ben. Dat was deze keer anders…..
Maanden geleden boekte ik dit bijzonder weekendje weg om een traditioneel midzomerfeest te kunnen beleven in Tallin, Estonia. Natuurlijk begon al met het zoeken naar dit reisdoel de voorpret, en na het boeken volgde nog veeeeelllll meer voorpret door er vanalles bij te zoeken wat voor mij van waarde was. Aanvullende activiteiten ter plaatse maar ook achtergrond informatie , sagen, mythen en legenden.
Toch ging er de afgelopen weken met enige regelmaat de vraag door mijn hoofd of het allemaal wel door kon gaan. En ja, natuurlijk, we hebben een prima reis en annuleringsverzekering, dus dat geld dat kan me niet schelen hoor!!! Het is zeker niet alleen mijn nek en schouderklachten die deze onzekerheid brachten. Mijn wederhelft kampt namelijk al ruim 3 weken met wondroos in zijn voet. Dus na een periode bankafhankelijk, vele pillen verder en een voet die van normaal naar formaat ballon groeide en weer terug leek het allemaal goed te komen. Bijna had ik vorige week mijn 1e aftelberichtje geplaatst. Zijn kuur was op en hij zou weer aan het werk gaan, Nog snel ff 2 daagjes voor zijn vakantie zou beginnen. Ik moet zeggen dat ik het wel snap, niet ziek je vakantie in willen gaan….. maar ik had zo’n onderbuik gevoel….. van oeioei, is dat wel slim????
Helaas bleek mijn onderbuikgevoel juist, en na een weekend werken was de pijn maandag weer terug. Ach neem ff wat extra rust dacht hij…… ook nu kriebelde het in mijn onderbuik en ik besloot een extra kaarsje te branden. En ja hoor dinsdag op woensdag nacht werd duidelijk dat ie weer terug bij af was…… Opnieuw aan de bank gekluisterd met weer een nieuwe doos pillen.
En toch besloten we vandaag gewoon 100% vanuit vertrouwen vooruit te kijken en te beginnen met aftellen!!!! Nog 3 nachtjes slapen!!!
De incheck is gedaan, de instapkaarten geprint. En met een beetje freubelen heb ik zelf maar mooie geplastificeerde kaartjes gemaakt van de vooraf aangekochte Talglinncard
Morgen een halve dag naar kantoor, misschien de middag naar ons nieuwe wereldwondertje Matthew. Voor vrijdag staat dan inpakken op de planning, daarna een middagje wellness in Arcen en Acu-balance in de avond om optimaal klaar te zijn voor een uitgebalanceerd vertrek zaterdagochtend VROEG. We vliegen al om 6.30 dus…….