Categorie: Creatieve projecten

Op deze laatste dag van de 1^e supermaan periode kijk ik terug. Ik verzamelde heel veel puzzelstukjes van het geheel. Sommige dingen bleken een ander doel dan dat ik gedacht had. Zo bleek een massieve houten staf in delen verdeeld te mogen worden. En in plaats van oneliners op 1 power stick aan de buitenkant kwamen de onliners op de kern van allemaal plakjes voor aan een andere powerstick. Het gaat immers niet om de buitenkant maar om de kern he!!. Zo neem ik een aantal bijzondere krachtdieren mee in mijn verhaal.

Ik worstelde me door deze supermaan maand heen. Ik ben veel ziek geweest en heb enorm veel geslapen, maar het drakenvuur IN mij hield me overeind. Daarom dus ook 1 van de plakjes met de oneliner Dragon in rood. En al heb ik nog geen idee wat het precies betekend, maar Dragon diende zich vast niet voor niets aan. Ook hij zal de rol spelen die bedoeld is gespeeld te worden.

Ik maakte vlindertjes van plahdo klei, een klei voor kinderen die normaal altijd zacht blijft. Maar voeg je het vuur en de hitte toe van pure liefde, dan ontstaat er iets blijvends 😉

In die 1^e maand heeft uil om me heen gefladderd, ongeduldig wachtend tot ook zij weer haar plaats in kan nemen in het geheel. Ze heeft er vele maanden op moeten wachten. Maar in de 2^e Supermaanmaand zal ze haar plaats in het Universum gaan vinden en haar vleugels om het centrum heen slaan.

Een super moon power stick is aan het ontstaan en wordt langzaam gecreëerd. Nu nog in vele puzzelstukjes, toch voel ik de enorme kracht die zich langzaam aan het opbouwen is. Met mijn 3^e oog, mijn geestesoog kan ik haar in volle glorie al aanschouwen.  De energy van 2017 is aan het afronden, tegelijk komt de energy van 2018 al druppelsgewijs binnen. Deze 3 supermoon verbinden deze energie van 2017 en 2018 zodat ze NOG krachtiger zijn dan ieder op zich.

En welke rol de wichelroede vorm nog gaat krijgen??? Ook daar ben ik heeel benieuwd naar! Want al zie ik de buitenkant al in haar verschijningsvorm, de inhoud is in vele delen nog niet duidelijk en zal nog veel gaan onthullen.

Misschien vangt de 2 tand als wichelroede de aardstralen op van moeder Aarde en verbind ze met het Universum wat centraal in de Universum cirkel vorm gegeven wordt door de orgonite ster met  de maansteentjes en in het centrum  de meteoriet. Veilig in de vleugels van Uiltje.

Mijn avontuur en creatie van 3 moons is nog in volle gang J
Morgen de 1^e dag van weer een nieuwe supermoon waarin de afronding van 2017 EN de start van 2018 zijn speciale plaatsje heeft.

Vanmorgen vroeg werd ik wakker uit een bizar soort droom. Ik heb hem niet direct opgeschreven en daarom weet ik nu niet meer alle details. Ik was in een kerk en de vloer had mazen en gaten waardoor dingen naar beneden vielen. Er was een groep mensen die daar uitleg over kreeg. Ik zat aan de rand en keek en luisterde toe. Tot ik vond dat de gegeven uitleg niet compleet was. Toen onderbrak ik de spreekster van die groep en gaf een toelichting.  Met name de reactie die volgde was bijzonder en bizar te noemen. Nu denk ik dus “had ik het maar opgeschreven….”

Als ik terug kijk op de dag weet ik dat deze droom speciaal bij deze dag hoorde.

Even na achten zwaaide ik dus mijn benen het bed uit. Enerzijds nog onder de indruk van die vreemde droom, anderzijds al helemaal met mijn aandacht bij het plan van vandaag. Orgonite DIY. Vandaag zou ik na weken van verzamelen, voelen, plaatjes in mijn hoofd bekijken en nog meer voelen eindelijk ECHT iets gaan creëren. En al was het maar als test bedoeld, daar zou het niet minder om zijn. Het plan was nog niet helemaal vast omlijnd want uiteraard moest er ruimte zijn voor spontane aanpassingen en intuïtieve veranderingen. Maar wel helder was dat liefde centraal zou staan. Dus koos ik voor 3 edelstenen; Amethist, Rozenkwarts en Bergkristal. Omdat ik de ster als test wilde gebruiken voor een later en ander project (uil)dacht ik dat deze meteen mooi symbool zou staan voor liefde in en zelfs buiten het Universum, dwars door alle dimensies heen
En terwijl ik zo alle onderdeeltjes van mijn plannen in gedachte de revue liet passeren, deed ik de was en ruimde ik de boel aan kant. En zolang ik maar in beweging was had ik ook niet zo heel erg veel last van de trilling die hoog in mij resoneerde……. Ik zetten na al mijn huishoudelijke klussen een voor een alles buiten klaar. En terwijl ik zo lekker aanrommelde hoorde ik boven de wekker van mijn hubbie gaan. En even later weer…. En weer…. en  na een paar minuten weer . Een beetje grommend kwam hij even later beneden en zonder dat ik het vroeg zei hij “ik snap er niks van, ik kan dat ding uit blijven zetten…….. Hoe kan dat nou!!?? Ik besteedde er niet echt veel aandacht aan, haalde mijn schouders op en zei, ach zal wel de warmte zijn…… Ik liep naar buiten en was weer even bezig met mijn Orgoniteplan. Ik schikte de edelstenen, legde ze in de ster en stelde mijn hart open om zo de liefde door te kunnen geven met mijn intentie. Wilbert riep me naar binnen. Het wasmachine was een beetje de weg kwijt. Hij deed van alles wat niet al te best klonk….. Toen ik keek zag ik dat het programma ineens van 40graden naar kookwas was gesprongen en midden in het programma ook nog eens als een dolle aan het centrifugeren was gegaan. HUH??  Ik rommelde er wat mee aan. Uitzetten, verdraaien etc etc maar het leek niet te helpen, zodra ik het ding aanzette ging ie weer helemaal zijn eigen bedachte weg. En die was anders dan wat ik wilde :-S Dus zette ik hem UIT. Basta, klaar ermee. Dat was voor later. Ik liep weer naar de achterdeur en voelde een warme luchtstroom uit de airco komen. HUH?  Ik stopte en zag dat het programma ook daar veranderd was ipv op” High Cooling” stond het op ” Low Dehuminity”. En hoe ik ook op alle knopjes drukte er was niets wat veranderde….. Dus ook die UIT. En weer aan waarop het ding het gelukkig weer deed. Er begon me iets te dagen……. Maar ik zei niets, Hubbie heeft het niet zo op onverwacht “bezoek”. En knipperende lampen is ie wel aan gewend, maar dit zou hem een hoop stress opleveren.  Voordeel is dat hij vandaag een werkdag had ipv vrij en dus vertrok hij in de gedachte dat alles weer gewoon werkte hahaha. #grijnzzz. Ik wist wel beter!! Ik voelde nu steeds duidelijker de hoge trilling die in mij resoneerde en voorzichtig onderzocht ik dat gevoel. Het was me onbekend maar voelde zo enorm zuiver dat ik geen ogenblik me zorgen heb gemaakt. Nog geen fractie van een seconde. Ik keek naar mijn handen en zag dat de trillingen van binnen aan de buitenzijde niet zichtbaar waren. Mooi!! Dan kon ik met een vaste hand aan de slag dus. Opnieuw liet ik alles door mijn handen gaan. Opende opnieuw mijn hartchakra en legde nog met wat laatste veranderingen de puntjes op de I. Voorzic htig en volgens instructie mengde ik de hars met de verharder. Met het roeren in de hars voelde ik hoe de trillingen in mij een soort van draaiende beweging ging maken. Ik goot een klein beetje hars als bodem in de ster en legde daar het zilveren symbool op met daaromheen de 3 edelstenen. De hoge trilling gierden door mijn lijf en toen ik de hars er langzaam op begon te gieten ontstond er een enorme kolk aan draaiende energie in mij. Ik voelde hoe het mijn keel dichtkneep en hoe ik er bijna in mee werd getrokken naar binnen, of was het juist naar buiten? Binnenstebuiten? Het overspoelde me. Ik sloot mijn ogen om zo te proberen bij mezelf te blijven. Ik zag en voelde hoe ipv het donker achter gesloten ogen ik verblind werd door een soort van wit-zilver licht.  Ik deed mijn ogen weer open en door terug te gaan naar het gevoel van liefde lukte het me bij mezelf te blijven en zonder knoeien mijn werk af te maken.
Beduusd en draaierig met een zeer pijnlijke brok in mijn keel stond ik na te trillen en liet ik me in de stoel zakken die achter me stond. De hoge trilling zakte weer en kwam de kolk tot rust en rimpelde nog wat na. Ik resoneerde er nog steeds op mee. Alleen nu wel met ook aan de buitenkant zichtbare bibberende handen en benen. Kippenvel stond dik op mijn hele lijf en het koude zweet poetste ik van mijn voorhoofd langzaam beseffend wat er zojuist gebeurd was. Een heel diep gevoel van dankbaarheid vulde me van top tot teen en ik liet de tranen over mijn wangen maar gewoon rollen.
Tranen van geluk en diepe liefde <3

Naar buiten gaan en fietsen is voor mij de beste manier om aanwezig te blijven en bij mezelf. Dus trapte ik vanmiddag heerlijk wat kilometertjes weg, deed wat boodschapjes en ging naar Fysio. Nog even naar Veltum voor zongedroogde tomaatjes van de Aldi en ook even langs de vredeskerk om te kijken hoe ver het stond met mijn voormalige werkplek J Ja en na ruim 11 jaar daar heen en weer  terug gefietst te hebben rijd ik die weg dus op de automatische piloot. Straatje links, kruising rechtsaf, volgende kruising rechtdoor richting centrum. Maar er werd aan mijn stuur getrokken en dus ging ik links af ipv rechtdoor. Nu gebeurd dit wel vaker en meestal is al snel duidelijk waarom, dus dacht ik ook nu..”OK….. zo kan ik ook fietsen ja”. Een stuk verderop ligt dan de t-spiltsing vanachter de bieb. Daar stond rechts van de weg een moeder met fiets en haar dochtertje met een fietsje. Aan de linkerkant van de weg stonden papa en een zoon met fietsen. Ik minderde een beetje mijn snelheid zoals ik altijd doe als er kinderen op de weg zijn. En net toen ik bij ze was op mijn fiets schoot ineens het kleine meisje achter me de weg op. In een fractie van een seconde ging er weer die enorme golf van hoge trilling door me heen en zonder na te denken trok ik aan mijn fiets en stond ik ineens tussen kind en aankomende auto in. Het was een zwarte auto en hij zal me onmogelijk over het hoofd hebben kunnen zien. In de remmen stond hij een stukje voor mij stil.  Ergens heb ik geroepen; PAS OP!!! STOP!!! Maar dat leek niet van mezelf te komen en weerklonk heel raar in mijn oren. Toen de auto stil stond draaide ik mijn fiets en vervolgde mijn weg. Achter me hoorde ik roepen maar ik verstond het niet….. ik fietste door, de hoek om en weg was ik. Daar stapte ik met bibberende benen af sloot even mijn ogen en hoorde toen in het felle witzilveren licht zijn stem. Hij zei; “Het was jij die de Universele liefde  opvroeg vandaag. En daarom ben ik, Joshua hier. Ik deelde die liefde met Maria Magdalena en nu ook via jou ……” De volgende golf zorgde voor een enorme misselijkheid. Ik stond te trillen op mijn benen door het besef wat er zojuist gebeurd was en wie ik had gehoord. Ik ben een ijsje gaan eten om te bekomen. In een bakje, snickerijs vol van lactose en suikers. En nee…. Geen buikpijn.  Een maal thuis ben en blijf ik een gewoon en onzeker mensje en zocht ik het dus op. Joshua. En ik las op internet dat Joshua de Hebreeuwse en joodse naam is voor Jezus.  Hebrew name “Yehoshua” which means “Yahweh, and its English spelling is “Joshua.”