Hoe dichtbij en ver weg tegelijk iets kan zijn….

Ok…… ik was oa hier gekomen in dit kneuterige hotelletje in een dorpje van niks om de rust te vinden en aan mijn boekt te werken. Schrijven dus!!!

Vanmiddag heerlijk gefietst door het Ijseldal , een natuurgebied. Maar ik zal er geen lange verhalen van maken, de fotootjes spreken voor zich <3

Nou heel even kort dan toch, want ik moet je toch eigenlijk ook wel iets hylarisch vertellen hoor!! Soms ben ik zooooo’nnnn MUTS he!!!

Mijn hele leven ben ik bezig geweest met het plannen en voorbereiden van dingen. Vooraf me overal in te verdiepen , op en uit te zoeken en te regelen zodat er niet al teveel mis kan gaan. En natuurlijk ben ik niet ineens 180 graden om…… dat zou raar zijn immers… Maar dit weekendje weg had ik alleen de sauna geboekt en dit hotelletje dus in de middle of nowhere. Heb even  maps erbij gehad en gezien dat het tussen Deventer en Zwolle lag en dus niet verder gekeken dan mn neus op dat moment lang was. Ik zou wel ergens uitstappen met mn fiets en dan eerst een paar uur gaan genieten van de frisse lucht en de natuur. Dus nadat ik zo’n 25 km gefietst had en op hakken het kleipad gelopen had besloot ik dat het hoteltijd was. Hahahaha, wat een smeerboel zeg!!! Goed dat de grond op vele plaatsten door de vorst hard en bevroren was. Maps erbij gepakt en die vertelde me dat ik slechts de Ijsel over hoefde te steken en dat kon!! Nou……… dat bleek niet helemaal waar……  Zomers misschien ja….. want dan moet het hier echt mega druk en toeristisch zijn met al die fietsknooppunten en wandelpaden door heide, velden en bossen, met overal van die wildpoortjes……. En  dan liggen er op diverse plaatsen wel fiets en voet veertjes. Maar na 2x mn neus te hebben gestoten en aan een verlaten fiets en voetveer oversteekplaats te zijn aangekomen zocht ik in maps de optie om veer uit te zetten. Oeps…… toen was het ineens geen 6 km maar 39!!!! Oeffff Ik had er al ruim 25 op zitten en t was toch ook wel koud enzo….  Maps vertelde me dat ik OF via Zwolle kon gaan, OF via Deventer. Tja…. Welke zou ik kiezen he….39 km via Deventer, of 41 via Zwolle? Geheel tegen de logica in koos ik op gevoel de langste route Dus ik fietste vol goeie moed richting Wijhe 5 km verderop in de hoop dat de locals daar me konden vertellen of dat echt de enige optie was. En ja hoor…. Ook nu wordt er weer prima voor me gezorgd en een fietsroute van nog eens 40 km me bespaard. Er was in Wijhe inderdaad nog een autoveer. De enige zo bleek tussen de 2 grote steden in, dat dan weer wel….. Ik had er dus goed aan gedaan naar mn onderbuik gevoel te luisteren en de lange route voor lief te nemen. Want dat betekende nu dat ik na het pondje nog maar 5 km hoefde te trappen over de dijk om bij mn hotelletje te komen. Vanuit mijn kamer met uitzicht zag ik dat ik precies tegenover de toren van de oude steenfabriek stond die ik vanmiddag bezocht had. Hoe dichtbij en ver weg iets dan tegelijk kan zijn he <3 Zekerrrr als je dus onvoorbereid op pad gaat zoals ik vandaag, hahaha

Strand en VIS|SCH

Zooooo , en nu is het tijd voor weekend!!!!

Na een lange en drukke werkweek trok ik vandaag de deur van kantoor voldaan achter me dicht. Ja!!! Ook werken gaat weer lekker. Fijnnnn. En met prive ook nog veel geregel en gebel was het met recht soms wel ff een gekkenhuis. Maar voor NU even helemaal NIETS wat MOET, maar alles wat kan, mag, gewenst of gewoon FIJN is. Nog een week af te strepen op de kalender voordat mijn vakantie begint. En ga ik dit weekend maar eens “oefenen” met het in vakantiestand komen. Dus ga ik morgen weer lekker op pad!! Het beloofd een prachtige nazomerse herfstdag te worden, droog met een zonnetje en een graad of 14. Ja zelfs aan zee zal t niet echt waaien met windkracht 2. Dus besluit ik gewoon NOG een keer een middagje strand te doen!! In de haven van Scheveningen is een foodfestival. En wel een heel bijzondere. VIS|SCH En ik weet zeker dat ik daar morgen vast wel allerlei Keto & E’Anna-proof hapjes zal vinden #grijnzzz

Maar bovenal zal ik op het strand zelf te vinden zijn. Ik heb met socialdeal een mooi strandbed en scherm “geregeld”. Iets te lezen mee en laagjes kleding aan morgen zodat ik voor ieder weertype klaar ben. En mocht t onverhoopt TOCH tegenvallen….. ach joh dan kruip ik ergens achter glas wel weg en vermaak me even goed!!

En als ik dan morgenavond terug ben op mijn eigen plekje hier, dan ligt de koelkast vol met Keto snelle hapjes en wacht me een zondag chillen op de camping , hahaha

De Tattoo Studio

Nog niet zo lang geleden vertelde ik je hoe mijn droom ineens in de werkelijkheid werd gezet!!
https://eanna.info/over-cadeautjes-enzo/

Gisteren schreef ik over mijn noodzaak om te schrijven en over mijn schrijversveertje.
https://eanna.info/mijn-schrijversveertje-for-real/

Vandaag wil je ik vertellen over mijn middag bij de tattoo studio waar dromen dus werkelijkheid werden.

En dat begon dus eigenlijk donderdagavond al. Haha Na mijn keuze alleen verder te gaan was ik natuurlijk de afgelopen week volop in de weer met van alles en nog wat om de boel op orde te krijgen en mijn eigen plekje te creëren in de caravan op een mooie kleine familiecamping.  In de avond moe maar voldaan zat ik dus aan mijn tafeltje met mn laptop en gaf ik spontaan gevolg aan een impuls van dat moment. Ik meldde me aan op een spirituele-dating-community, voor gewoon vriendschap of meer….. En terwijl ik de profielen doorkeek en hier en daar wat las was daar ineens dat momentje waarop ik vreselijk om mezelf moest lachen. Het was bij het profiel van een goed uitziende man. Ook de beschrijving was echt leuk geschreven. Het hield dus letterlijk mijn aandacht wel vast en genoeg interesse om verder te lezen. Tot aan die ene opmerking….. hahaha “geen tattoo’s” en ik klikte dus zonder enige twijfel DIRECT op het kruisje rechtsboven!!! Eigenlijk weet ik niet eens zeker wat de beste man nu bedoelde… dat HIJ geen tattoo’s had… of… dat hij geen vriendschap wilde met iemand met tattoo’s.  Tja…. En terwijl ik nog niet eens ECHT een tattoo had schaarde ik me wel al onder die doelgroep blijkbaar. De tattoo was al zo sterk in energy gezet dus dat ik hem al kon voelen in zijn aanwezigheid.

De volgende ochtend zat ik letterlijk de wijzers van de klok vooruit te kijken. Ik zou rond de middag in Arnhem zijn. Het was de bedoeling nog even wat te werken…. Maar ja….. DAT lukte niet helemaal omdat mijn gedachten alleen nog maar bij mijn schrijfveertje waren. Ipv dat kleine veertje op de binnenkant van mijn pols zoals mijn plaktattootjes eruit zagen had ik me inmiddels bedacht dat het ook anders kon.  Want bij die veer wilde ik  een paar inimini kleine vlindertjes. En als die dan vanuit de zijkant al zichtbaar zouden zijn kon ik voor een volgende keer een mooie verbinding maken met de 3Dvlinder die ik toch ook ECHT wel wil. Jaja… al voordat ik überhaupt mijn eerste tattoo heb ben ik al hooked-up #grijnzzz Slechts 1 klein dingetje wat nog door mijn hoofd bleef spelen…… Hoeveel PIJN zou het doen???? Tja en daar had ik een behoorlijke knoop van in mijn buik hoor!!!!

Natuurlijk werd het uiteindelijk dan toch middag en was het zover dat we samen de auto in stapten, op weg naar Doetinchem waar mijn afspraak stond bij Maya ink by Ries. De auto werd geparkeerd schuin tegen over de tattooshop. En daar liep ik dus, stap voor stap dichter naar die stoel daarbinnen waar het zou gaan gebeuren!!!! Wel blijven ademhalen he hoorde ik achter me lachend uit de mond van de lieverd die dit allemaal in het garen had gehangen als tussendoor-Cadeautje. OEFFF wat vond ik het spannend!! Eenmaal binnen moest ik een formulier invullen met wat vragen en gegevens. En mijn handschrift was werkelijk verschrikkelijk slecht!!! Tja wat wil je met die trillende handen van me. Maar mijn spanning werd doorbroken met een hilarisch moment rondom een woordspeling die “klinkt als BIER” hahahha echt waarrrrr precies wat ik nodig had!! Nee nee , niet dat bier…. Maar de hilarische lachsalvo’s. Werkelijk ongekend zo als ze me daar op mijn gemak wisten te stellen!!! Daarna nam ik redelijk rustig plaats in de enorme stoel. Jaja, zelf voor mij die al zo groot is had ik het gevoel te verdwijnen in die stoel. Maar dat was niet erg, ik had al mijn vertrouwen in de handen gelegd van een lieve en rustige jonge dame, Robin, die de tattoo al voor me uitgetekend had met hulp van mijn omschrijving en deze als een soort van plaktattoo op mijn onderarm ging plakken. De tekening was echt 2x zo groot als ik zelf vooraf bedacht had, maarrrr OK… ook dat was helemaal GOED.  Beetje meer naar die kant, ja… beetje schuiner…. JA!!!! ZO!!! In de andere stoel zat een jonge man met een enorme grote en bijzonder mooie uil op zijn bovenarm. Ik zag hoe bezweet zijn T-shirt was en heel even sloeg toch weer de angst me om het hart. Door de stem van Robin werd ik teruggehaald naar mijn eigen arm en de tattoo tekening. Nou… daar gaan we dan!!! Met alle ogen op me gericht hoe ik zou gaan reageren werd t eerste lijntje gezet. Ja…. Het kriebelde… Whahahaha en ik haalde opgelucht weer adem. Als dit werkelijk alles was!!! Al babbelend ontstond zo mijn prachtige schrijversveertje met de 3 vlindertjes die symbool staan voor de 3 engelenkindjes. En jeetje JA….. wat ben ik er blij mee, trots op en tevreden met de keuze dat ie op de zijkant moest komen, helemaal in beeld zal ik maar zeggen. #grijnzzz

Ook hier op een gewone vrijdagmiddag dus weer zo’n eerste keer-dingetje dat op mijn lijstje bijgeschreven kan worden. Dank je wel Robin en Ries dat mijn eerste keer bij jullie mocht zijn!! En ik kom zeker terug voor een volgende!!!

En heb jij als lezer ook last van een tattoodrempel???? Gewoon over de drempel van deze tattoo studio stappen dan!!! https://www.facebook.com/mayainkdoetinchem

Schijt aan de Grens, kunstfestival

De avond valt in….. Ik zit na een prachtige dag op mijn eigen plekje aan de bar en de windgong tingelt er heerlijk op los door de tafelventilator die me enige verkoeling brengt. Het was een warme, intense maar zeerrrrr verhelderende dag vandaag. Mijn fietsdoel en het thema van vandaag was de kunstroute “Schijt aan de grens” Geboren uit het gebrek aan samenwerking tussen 2 provincies als het gaat om het creatief uiting geven aan dat wat in een mens kan leven. Maar zeker ook over de psychologische grenzen van een mens , ook als het gaat om liefde, genot en zinnelijkheid.  Een thema wat wel aansluit bij mijn proces in het NU en dus besloot ik dat dit vandaag wat extra aandacht mocht krijgen en de kans om eens extra te onderzoeken waar mijn grenzen dan liggen.

Het zonnetje vandaag heeft zijn best gedaan om uiting te geven aan mijn innerlijke hitte en me voorzien van een licht rood tintje waar nog blanke huid zichtbaar was en een donkerrroodbruin kleurtje voor het meer geharde zonne deel in mij.

Terwijl ik naar de 1e kunstroute locatie fiets doemt de eerste vraag in me op. “WAT is grensoverschrijdend”? De afgelopen weken en maanden waren een aaneenschakeling van hormonen die meer en minder de pan uit rezen. Met als gevolg grensoverschrijdende emoties. En ja ik heb die ook grensoverschrijdend geuit. Het schaamrood voel ik nog op mijn kaken als ik er aan terug denk. En nee…. Dat is niet te verdoezelen onder mijn zongebruinde huid van vandaag . Ik mag me wel heeeel gelukkig prijzen met de bijzondere mensen om me heen die dat blijkbaar volledig begrijpen. En waar ze het niet begrijpen dus voor lief weten te nemen. Gelukkig heb ik niet aan alle emoties en gedachte uiting gegeven in woorden en wist een deel zijn weg te vinden via mijn creatieve energy. En dat is dan ook meteen wat zo herkenbaar aanwezig was op de route van vandaag. Kunstenaars die daar ieder op hun eigen wijze uiting aan wisten te geven. Inspirerend, herkenbaar, WARM als mijn interne hitte dus.

Vanuit de 1e locatie Geijsteren fietste ik door naar Overloon waar ik midden in een heel warm bad terecht kwam. WAT een sfeer, WAT een energy, WAT een mooie mensen!!! Bekende en onbekenden trof ik er en raakte aan de praat met ze. Mensen uit de tijd van voor mijn huwelijk van nu…… meer dan 30 jaar geleden trof ik ze en nu dus opnieuw, alsof het de dag van gisteren was, zo warm was hun groet en hand op mijn schouder…… wow….. Ik genoot van de creativiteit en openheid om me heen. Een speciaal onderdeel van de dag wist ik op voorhand zou een muzikaal intermezzo zijn op het programma. Allemaal liedjes en teksten die als centrale thema dus weer die grenzen opzochten van verleiding en zalige zonden. En ik wist dat mijn zeeerrrr gewaardeerde collega maar bovenal ook een van mijn grote muziekhelden daar onderdeel van zou zijn. Huub Janssen met zijn lied over een lang vervlogen puber liefde die weer even in beeld kwam. Huub…. Ik heb weer van je genoten!!! Het spatte er weer van af hoor!!! Dank je wel!!!

Ook liet ik me even gaan bij het schrijven van een ondeugend kaartje voor aan de slingers met verzwegen of slechts in stilte heimelijk gedachte zalige zonden…. En legde ik de kaartjes van het duiveltje in mij naast dat van het engeltje in mij. Het kaartje wat als basis er onder lag zo liet de man me zien was HOPE <3 Jaja…. Het komt allemaal GOED met mij  #grijnzzz ondanks… of misschien wel dankzij….  de dingen die op de kaartjes stonden, haha Self indulgence en Gratitude. Met andere woorden…..  (genotzucht en dankbaarheid) Oefffff dan staat me nog heeeeel wat te wachten dus ?!  Maar ik weet…… hoe spannend dingen misschien nog zullen zijn voor me….. ik ga ze met 2 handen aannemen en de grenzen opzoeken om ook daarin mijn leven te verrijken.

Schrijven……

Vandaag heb ik me opgegeven voor een workshop schrijven met daarbij het boek Schrijf je boek in 1 jaar! Van de uitgeverij Paris books van Michelle Shantii. Als ik je dat zo vertel zou je misschien denken dat ik het ambieer nog eens een echt boek te schrijven,…. Maar het antwoord daarop is NEE.
Ja ik schrijf graag, en ik deel graag mijn gedachten en avonturen. Ik deel graag……
Een paar jaar geleden gaf ik zelfs een echt E-boekje uit met ISBN over mijn spirituele ontdekkings- en groei tocht. In de vorm van een soort van dagboek.
Ik moet zeggen dat ik liever schrijf zoals ik mijn verhaaltjes schrijf in het afgelopen jaar op FB bv. Gewoon een poging om onder woorden te brengen wat er met en voor en door me gebeurd, en dat gewoon vanuit de wens die ervaring te delen.
Ook zoek in de weg in de wereld van de blogs…. Past dat dan misschien beter bij me?????
Ik probeer te zoeken naar de vorm die mij mijn uitingsvrijheid geeft en tegelijk ook een groepje lezers die dit oprecht leuk vindt en ook op die manier reageert. Veel meer als die interactie ambieer ik dus ook echt NIET.
Maar los van alle lezers, op welke manier dan ook, vind ik het gewoon superrrr fijn mijn gevoel, ervaringen en belevingen in woorden vast te leggen. Tot liefst in de kleinst mogelijke details en gevoelens, fijnsnarig en in details die normaal overgeslagen worden. Dusdanig dat je VOELT wat ik ook voelde…. DAT is dan mijn uitdaging om je ZO intens mee te kunnen nemen om te kunnen delen in wat was of mocht zijn!!
Dus daarom deze schrijfworkshop!!
Ik kijk er naar uit!!!