Vanmorgen niet al te vroeg ging op pad naar wat beloofde weer een nieuw avontuur te worden. En zoals vaker luisterde ik zonder vragen te stellen naar mijn innerlijke stem. De wichels mochten mee, mijn zon en maan pendel en een bewerkte speksteen van zon , maan en Yin Yang die eerder al een rol voor me speelde in een zoektocht naar balans in de zonnetempel van Lux et Terra. Waarom dat wist ik vanmorgen dus nog niet, maar dat werd ter plaatse meeerrrrr dan duidelijk!! Ik had erg veel last van mijn voeten en ivm mijn achillespees trok ik schoeisel aan met hakken. Ver lopen hoefde ik niet want mijn reisdoel van vandaag lag 500 meter van het stationnetje bij Dodenwaard. Ik vroeg aan 2 jongelui die ook uitstapte naar de weg en begon aan de korte wandeling de brug over zo hadden ze me gezegd. Toch twijfelde ik al na een klein stukje met een weggetje naar rechts, mijn aandacht werd getrokken naar een groot huis wat daar ietsje hoger lag te stralen tussen allemaal mooie bomen. Van de weg af kon ik geen labyrint zien liggen, toch voelde ik dat ik niet door moest lopen zoals me gezegd was door de jeugd. En ja hoor!!!! Na een belletje bleek dat ik het precies goed gevoeld had en ik bij dat mooie heldere huis moest zijn.
Eenmaal op het terras aangekomen keek ik neer op een prachtig labyrint rond een 200 jaar oude prachtige boom, een rode beuk. Omdat ik een lang verhaal niet nog langer wil maken zal ik het kopje thee, de bijzondere kennismaking en rondleiding door een machtig mooi huis overslaan 😉 Waarna ik op onderzoek ging met wichel en pendel om te kijken wat ik zou ontdekken en ervaren. Het huis met iedere hoek in een windrichting voelde als een rustgevende maar duidelijk mannelijke energie voor mij. Al heel snel voelde ik bij een rondje om het huis van er een soort van golven in circels om het huis draaiden. Het centrum van de circel lag binnen. En vanuit dat centrum en middelpunt straalden een veelpuntige ster zijn energybanen naar buiten. Wat voelde dat enorm sterk , maar zacht en zoooo teer en fijn. Precies door de voordeur liep een van de lijnen die ik zojuist in stervorm benoemde. Ik heb het centrum niet opgezocht in huis maar draaide af de ruimte in waar de gastheer van dit huis zich bevond. Vol van vragen dus!!
Na een korte pauze ging ik richting labyrint. Niet om het Labyrint te gaan lopen zoals dat “hoort” maar om te gaan voelen en beleven wat het naast dat doel nog meer te bieden had. Niet gedacht en niet verwacht voelde ik daar soortgelijk figuur in Energy als in en om het huis. Met duidelijk het centrum in de enorme krachtige boom met daaromheen weer de golven in circels en de banen in een veelpuntige ster naar buiten. Helder was meteen dat de sterren hun overlap hadden van centrum naar centrum. Ze waren in verbinding en in balans met elkaar. Met binnen de zon energy, het mannelijke en buiten de maan energie, het vrouwelijke.
Ik zocht in het labyrint de steun even op van de enorm beuk. Met mijn rug en hoofd tegen haar stam moest ik terug denken aan de ervaring die ik enige tijd geleden op had gedaan en het Universum in mij had ervaren. Dit voelde precies zo…… maar dan anders….. hahahahha geen touw aan vast te knopen natuurlijk!! Daarom de afbeelding die ik destijds ook
gebruikte toen ik iemand het uit wilde leggen. En die in de basis het begin was van het logo wat ik tekende voor mijn E’Anna Blog
Een klein stukje naast het labyrint in de tuin lag een soort van 8 met in 1 ronding een jonge boom en in de andere een beeld van 2 open ha
nden. Ik voelde me er erg door aangetrokken en ging dus ook daar op onderzoek. Hier zat het centrum van de energy precies op de splitsing van ronding naar ronding waar de lijnen van de 8 elkaar kruisen zeg maar. Het voelde eigenlijk niet als 8 maar als het oneindigheidssymbool. Net als de golvende circels binnen en buiten die eindeloos in hun rimpeling door zouden gaan, zo voelde het ook hier oneindig. Ik vroeg me af wat de betekenis zou zijn en het enige wat mijn innerlijke stem me vertelde was “het kind”.
Halverwege de middag nam ik afscheid en nadat ik mijn zon en maan yin yang bij “het kind” had achtergelaten begon ik aan de terugreis. Mijn voornemen om de reis even te onderbreken voor een bezoek aan mijn jongste zoon heb ik even geparkeerd voor een andere dag. Ik zat TE vol met andere dingen.
Ik blijf het steeds weer bizar vinden hoe ik dingen soms voorzie of voorvoel, al weet ik ze ook vaak niet meteen te duiden hoor. Zo was dat vandaag dus zon en maan en de balans die in huis en tuin zo mooi te vinden en te voelen was. Yin Yang. Aangevuld met dat wat ik “het kind van” noemde in gedachte.
De zachte en rustgevende energy in huis en tuin heeft erg sterk gewerkt op mijn voeten. Ik kon als vanzelf, bijna lichtvoetig, mijn stappen zetten zonder ook maar een spoortje van pijn. Ik heb de gastheer dingen horen zeggen die ik MOEST horen. Ik ga er echt mee aan de slag, stappen zetten dus. En niet alleen de stappen op mijn werk in mijn rol als medewerker, maar ook thuis in mijn rol als vrouw van/partner. Het is me helder dat ook dit stuk onderdeel was van de reden dat ik naar huis en labyrint moest komen.
Dank je wel gastheer Didi Zegers voor het avontuur van vandaag, het was inderdaad een feestje!!!!!
Dag mooi mens Tot een volgend moment
