E'Anna

Dit wordt een Laaaaang verhaal….. dus geen tijd en geen zin…. Stop dan NU met lezen <3

Tijdens de prachtige wandelingen afgelopen weekend was het me al opgevallen hoeveel holle bomen en boomstammen ik tegen kwam en hoezeer ze mijn aandacht trokken. Ik zette er heel wat op de gevoelige plaat en liet dat wat ik erbij voelde diep binnen komen. Zonder me echt druk te maken om wat het nu eigenlijk betekende en welke boodschap erbij zou kunnen horen. Zondagavond keek ik naar de weersvoorspelling en na wat overleg besloten we het weekend af te sluiten met een mooie bomen maandag. De kabouterboom bij Beek-Ubbergen, de zomereik lapjesboom bij de kapel van st. Walrick en een van de oudste en dikste bomen van Nederland, in Sambeek. Allemaal mooi op de route naar huis. Ik liet mijn weekend partner wat google plaatjes zien van deze krachtpatsers en vertelde er al het een en ander over uit mijn eerdere ontmoetingen met deze bijzondere bomen. Hij keek me aan en zei : En opnieuw kies je holle bomen uit he….” Ik nam me voor bij de ontmoetingen van vandaag wat beter op te letten WAT er IN mij geraakt zou worden en wat dat wellicht te betekenen had. Welke boodschap er uit te halen zou zijn om deze nieuwe week weer met me mee te nemen.

Zoals ik zojuist al schreef, ik bezocht de kabouterboom en de boom in Sambeek al eerder. Ik schreef er dus ook al eerder over. De kabouterboom is een tamme kastanje uit 1680 met een omtrek van ruim 8,5 meter en een hoogte van meer dan 25 meter. De boom is Sambeek is een Hollandse Linde uit 1753 met een omtrek van 8 meter en een hoogte van bijna 24 meter

De lapjesboom bij de kapel zou een nieuwe ontmoeting worden. En volgens mij is dat ook niet echt een holle boom overigens…..  de ruïne van de 15^e eeuwse kapel staat naast de eeuwenoude eik.

Bovenstaande schreef ik dus op weg naar de eerste boom van vandaag…. De kabouterboom. Ik heb genoten van de wandeling en ik hoop dat JIJ kan genieten van de fotootjes  die ik er vandaag maakte.

Daarna gingen we op weg naar de kapel St. Walrick. Een nieuwe plek voor mij om te bezoeken. We parkeerden de auto en gingen op zoek naar de resten van de kapel en zagen een klein boompje voor de kapel die VOL hing met lintjes en doekjes. Een boom die vol van energy voelde voor mij, maar niet de juiste boom was. Ik ging de kapel binnen en knuffelde de mooie boom die ernaast stond….. En ik wist wat me te doen stond. Ik liep terug naar de auto en zocht in mijn bagage naar de dingen die ik nodig had….. Edelsteentjes voor mijn verbindingen met Maria en mijn verhaal erbij…. En ik trok het zakje af van een opvouwbaar boodschappentasje….. een soort van mini rugzakje dus wat mij betreft….. En ik liep terug van de auto weer naar de kapel en boom.

Ik legde mijn kleine schakeringen van edelsteentjes in de armen van Maria. Rood als de basis van mijn zijn, vuur en de basis van mijn ZIJN. Paars als de edelsteen van het spirituele en de manier waarop ik in het leven sta en mijn leef en denk wereld gevuld worden. Wit als het licht wat mij vult en wat ik ook uit straal. En ik vraag Maria me te ondersteunen in mijn pad wat ik bewandel.

En ik loop naar de boom naast de kapel. Ik klim op de muur van de kapel in een poging echte takken van de boom te bereiken, en niet de rare ingehangen dode andere takken…… hmmm neee…. Niet OK….  Ik loop om de kapel heen en bekijk de basis en sterke noeste boom die daar staat…… Delen van haar bast doen me denken aan mijn probleem gerelateerde jeugd…. Ik neem mijn stoffen zakje en neem in gedachte dat als rugzak. De rugzak waar zoveel in zit met dingen van vroeger, verdriet, onveiligheid, ervaringen, en zooooo veel meerrrrrr. En ik stop ALLES in gedachte in dat zakje……

En ik bedenk dat als een koortsboom geneest voor mensen met koorts die een lapje in de boom hangen, dat deze boom mij kan helpen met de koortsige herinneringen die ik in dat bijzondere rugzakje hier achter wil gaan laten. Ik zoek in de bast van die mooie boom naar een plekje waar ik mijn rugzak achter kan laten.  Ik zie de tekening in de bast van wat een vulva lijkt…. Wowwwww dat doet veel met me en dus denk ik dat mijn rugzakje daarrrrr ergens moet hangen….. maarrrrrr…. Neee een beetje meer afstand lijkt beter… meer houvast enzo!!!! Wowwww wat zijn de signalen weer helder en duidelijk!!!! Ik laat mijn rugzakje dus achter en loop bijna huppelend weg van de boom en kapel. Ik zie een stukje bos met een prachtig stukje mos en nieuw leven, bloempjes, zoooo mooiiii

Daarna gaat de reis naar Sambeek…. Naar de prachtige mooie oude boom daar…. Ze is er SLECHT aan toe….. en ik denk terug aan wat ik eerder hier al ontdekte…… deze mooie boom die zo helder weet te vertellen hoe ik in elkaar zit blijkbaar.

Ik deel dus nog maar een keer mijn ervaringen van augustus 2016… en eigenlijk is is naast alles wat er veranderd is, dus NIETS veranderd….

Het is een mooie zomerse dag in Augustus. Ik ga op pad naar Sambeek in Limburg om de oude Linde te bezoeken. De grote weg vermijdend, over binnen weggetjes kwam ik ’s middags aan in Sambeek. Al van een flinke afstand zag ik haar staan, de oude Linde. Het was alweer een tijd geleden dat ik haar bezocht had en ook een ander jaargetijde. Ik voelde op afstand haar krachten al aan me trekken, me welkom heten. In plaats van nog sneller te gaan rijden dat laatste stuk , stopte ik, stapte uit en liet deze indruk van afstand eerst op me in werken. Wat stond ze er groot, imposant en groen bij!!! Heel anders dan vorige keer. Ze stond te stralen in de zomerzon en ik zag hoe haar aura trillend om de boomtop heen bewoog en z’n energy uitwisselde met de lucht eromheen. De kleine wriemelende energiebolletjes die in en uit de aura van de Linde zwommen en door elkaar heen kriebelden. Hoe langer je er naar kijkt hoe meer licht zo’n aura lijkt te gaan geven. Ik kan het iedereen aanraden dit te leren zien!! Het is intens genieten om dit gade te slaan. Ik wist natuurlijk dat ik me zo ook in die aura van de Linde zou gaan begeven en verheugde me op haar kracht en uitwisseling van energy.

Ik parkeerde mijn autootje op het grasveldje bij de boom. Met alleen mijn kleine fototoestel in m’n hand liep ik naar de enorme stam toe en ging er met m’n rug tegen aan staan om even te genieten van de kracht en ondersteuning die de oude Linde kan bieden. Want dat herinnerde ik me nog wel van vorige keer. En terwijl ik daar zo stond en ik de energy door me heen voelde stromen merkte ik het verschil met de vorige keer op. Lag dat aan het jaargetijde? Of was er iets anders aan de hand? (Nu ik er op terug kijk weet ik dat het verschil in MIJ zat )

Ik nam dus een stap terug en keek eens goed naar de Linde, liep langzaam om haar heen en liet wat ik zag en voelde diep op me inwerken. Hier en daar legde ik mijn hand op haar boomschors om te voelen hoe de energy stroomde. Halverwege mijn ronde zag en voelde ik dat er iets bijzonders aan het gebeuren was. In een enorme scheur van de boomstam zag je een soort holle boom met daarin een los ervan staande stam, een nieuwe kern zou ik t willen noemen. Ook daar legde ik mn hand op de nieuwe boomstam in de kern en voelde hoe anders de energie stroom daar voelde. En toch waren binnenstam en buitenstam op diverse plaatsen nog met elkaar verbonden. Op vele plaatsen hebben mensen hande(linge)n een poging gedaan de buitenstam te behouden met staaldraad en enorme pinnen. Maak ook de boom zelf had zo haar verbindingen wel gelegd. Ik zag hoe gedeelten van de buitenstam het aan het opgeven zijn, niet langer kunnen overleven…. Er was een spel aan verbindingen en doorkijkjes in open oude knoesten en zich spreidende takken, oude buitenkant die uiteen week om nieuwe takken van de binnenstam de ruimte te geven in hun weg naar buiten. En toen ik omhoog keek zag ik duidelijk hoe vanuit de kern de nieuwe stam een prachtige boomtop vormde met daaromheen nog stukken van de oude omhullende stam met zijtakken die ook bovenin de nieuwe kern nog beschermen tegen harde wind bv.

Ik voel heel duidelijk hoe deze boom me het haar verhaal een boodschap mee wil geven. Hoe ook bij mij met de veilige oude schil om mij heen mijn nieuwe innerlijk IK mag groeien. Hoe het oude me dus ook beschermd en niet alleen belast. Hoe het innerlijk IK door de bescherming van het oude omhulsel veilig en beschermd zich kan ontwikkelen. En sommige mensen zullen mijn oude buitenkant zien. Sommige mijn nog kwetsbare nieuwe binnenkant, en sommige beide . Maar ik begrijp dat dankzij deze manier van groeien ik diezelfde boom wordt als die ik hier zie staan, een boom die iedere storm weet te overleven, waar mensen onder kunnen schuilen en bij op mogen komen laden. Het is net als bij deze boom de vraag wat je zoekt. Zoek je blaadjes en takjes om iets leuks van te maken? Zoek je beschutting voor de zon, of juist voor wind en regen? Kom je wat extra energy halen om even op te laden? Alles kan en mag zolang we de oude Linde respecteren en liefde geven. En van deze liefde groeit de Linde weer een beetje meer.