Het is een jaar geleden dat ik hier over het Joepiepedje liep en het lente zag worden. Niet alleen de lente om mij heen maar ook de lente IN mij.
Opnieuw loop ik over het Joepiepedje nu en bedenk hoe enorm mijn binnenwereld zo als ook de buitenwereld veranderd is. Ik zou er een boek over kunnen schrijven.
En terwijl ik ook nu weer mooie fotootjes maak van het ontluikende groen laat ik het afgelopen jaar de revue passeren.
Mijn binnen wereld toen….. Zooooo kwetsbaar nog en de vlinders die ik voorzichtig toeliet te fladderen diep in mijn buik. Te ontdekken hoe fijn de combinatie is van opnieuw verliefd kunnen zijn en intens te genieten van zoenen. De veranderingen in de buitenwereld maakte het daten echter wel heeeeel ingewikkeld is soms. Ontdekken hoe ik grenzen kan stellen, me aan regeltjes moet houden en tegelijkertijd grenzen kan ( en ja ook tegendraads) en mag overschrijden. Een zomer van heel veeelll eerste keren volgden. In die buitenwereld was ik vaak te vinden in onze Hofstad als vrijheidsstrijder. Maar ook in mijn binnenwereld streed ik voor mijn vrijheid en hoe ik los kon komen van de ervaringen uit mijn kindertijd en jeugd. Ik heb er echt KEI hard voor moeten vechten!!! En het waren ook steeds die eerste keer dingetjes die me hielpen te overleven, samen met Muziek met hoofdletter M
Zo was er bv dat lepeltje lepeltje liggen met een bijzonder lieve man uit ons hoge Noorden in mijn eigen zuidelijke provinciehuisje. Zelden zo’n mooi eerste keer moment meegemaakt.
Maar behalve spannende, nieuwe en mooie eerste keer momentjes waren er ook de laatste keer en nooooiiiitttt meer momentjes. En mocht ik leren hoe ik stevig kon gaan staan voor Mezelf!!! Voor ME, Myself & I. I Am Me, Emmy!!! Te laten weten, tot hier en niet verder!!!
En het mezelf dingen gunnen…. Laten gebeuren zonder te twijfelen of ik dat wel verdien. Recent nog op een mooi vakantiepark in het Brabantse land. Gewoon intens genieten van dat wat mag ZIJN. Om daarna gewoon lekker verder te huppelen. Mijn innerlijk kind achterna ???? Zeker nu die zonder haar gevulde rugzak weer vrij kan schommelen en ik als grote Emmy mijn eigen volwassen dingen kan en mag doen zonder haar.
Wat voel ik me een RIJK mens in een wereld om me heen waar naast de duisternis ook steeds meer het licht en de liefde te vinden is. Het enige wat je er voor hoeft te doen is je ogen te openen en het IS er. Ik kijk vooruit en droom weg bij wat laatste keer momentjes die gaan komen. Zoals bv het vertrouwen in die buitenwereld waar het recht zal gaan zegenvieren!!! De allerlaatste stuiptrekkingen vanuit de Cabal. Een nieuw en veilig Nederland waar geen kind meer hoeft te doorstaan wat niet voor kinderen bedoeld is om te doorstaan.
Maar ook een allerlaatste keer verhuizen!!! Naar mijn huisje in dat prachtige durpke… Ik laat het dorp van de ezeltjes achter me en vind mijn draai daar in het NoordLlimburgse hazinnekes huisje in het land van de Pielhazen. Gisteren stond ik nog nieuwsgierig door het raam naar binnen te gluren en keek ik naar muren die binnenkort gestuukt gaan worden en een kervers gestorte vloer die nog uit mag harden. Benieuwd hoe de ideetjes in mijn hoofd er uit zullen zien als ik weer een jaar verder door datzelfde raam naar binnen zal kijken.
