Op de drempel van Samen naar Alleen

Vanmorgen op de fiets naar mijn werk besefte ik, het worden de aankomende dagen heel veel laatste  en eerste keren…..
Vandaag fietste ik dus voor het laatst vanuit mijn huidige woonplekje naar kantoor. De laatste workout van 13 kilometer waar ik bij het ochtendgloren lekker mee kan bleren met mijn muziekhelden als ik daar toevallig zin in heb. Want op het vroege tijdstip van de dag is er nauwelijks iemand die de weg met me deelt.

Nog 2 nachtjes slapen, dus morgen is de laatste keer dat ik in dat bed slaap en de nacht erna de eerste keer dat ik in mijn nieuwe bed ga slapen, en de eerste keer daar wakker worden dus ook. Op de drempel van samen naar alleen.

Gisteren zat ik in het zonnetje op het terras en nam al afscheid van de gemeente waar ik ben geboren en getogen en mijn hele leven gewoond heb. Ik ga verkassen!!! En voor de eerste keer mezelf op een ander nieuw plekje nestelen. Een stekje wat echt helemaal alleen van MIJ is. Ik groeide op in een groot gezin, ging al erg vroeg op kamers wonen en trok toen al heel erg snel bij mijn vriendje in. We trouwden, huisje boompje beestje, kinderen, en na de scheiding was ik alleen met mijn kids. Nieuwe liefde werd nieuw huisje boompje beestje, nog meer kinderlijk geluk erbij, tot waar ik NU dus sta….. en jaaaaa het is dus echt voor het eerst in mijn leven dat ik gewoon helemaal alleen voor MEZELF ga zorgen.

Ik deed natuurlijk al mijn hele leven heel erg veel alleen. Dat is ook wie ik ben…..  Ik heb binnen mijn relatie de ruimte gekregen en genomen zoveel voor mezelf te doen. Soms omdat ik de dingen alleen wilde doen, maar vaak ook omdat ik kon kiezen tussen het NIET doen OF alleen doen omdat SAMEN doen geen optie was. En nu sta ik dus op een drempel van Samen naar Alleen. En dat voelt als een bevrijding, hoe erg dat voor sommigen ook zal klinken. Ik hoef me niet meer eenzaam te voelen in het samen-zijn. Ik hoef mijn keuzes niet meer te overleggen en rekening te houden met die ander die ik lief heb. Oja hoor … ik heb hem nog steeds lief…. Als een beste vriend! Als de vader van mijn zonen. Als de man waarmee ik 30 jaar het leven deelde. We hebben lief en leed gedeeld, en zullen vast nog dingen mogen gaan delen in een stukje wat we samen willen blijven doen. Samen genieten van opa en oma dag bv. Een laatste vakantie samen……

Je kent elkaar natuurlijk door en door als je al 30 jaar een leven hebt gedeeld. Ik ben een open boek in heel veel dingen. Hij weet bv van mijn vlinders ( haha hij wel en die ander niet) en mijn wens daar toch voor nu echt niets mee te doen. In het kader van wat vanzelf kwam gaat ook vanzelf weer weg ???? …. Maar over mijn kleine tattoo plannen volgende week weet hij niets…. Haha raar he!! Ik ben dus blijkbaar al veel langer betekenis gaan geven aan  “Alleen” en het “Samen” los aan het laten. Ook dit stukje schrijven hoort bij het loslaten van Samen en vooruitkijkend in de open deur vanaf mijn drempel naar het Alleen.

Maar voor nu….. nog 2 nachtjes slapen dus

Dansend de dag beginnen

Vanmorgen bij het krieken van de dag maakte ik een vreugde dansje door het huis. Vandaag vier ik een feestje!!!! Er is zoveel om blij mee te zijn, zoveel om trots op te zijn, zo veel om dankbaar over te zijn!! Vandaag zag ik de legendarische 2 cijfers terug op mijn weegschaal. En dat is werkelijk bijna 40 jaar geleden. 7 jaar geleden zat ik aan mijn maximum met 145 kg en ontdekte ik het low-carb dieet. Ik viel er 15 kg mee af. Toen stopte het. Vervolgens kwam ik in Eindhoven terecht bij het Biologisch medisch centrum en ontdekte mijn intoleranties en allergieën. Ik ging Paleo eten en viel 20 kg af. Ook toen stopte het……. Afgelopen zomer kwam ik in de rollarcoaster van hormonen terecht en ging ik op zoek naar hormonale balans met hulp van Dr.Berg en zijn Ketogeen dieet. Bijkomend voordeel was opnieuw afvallen dus!!! Ik heb er LOL in en het geeft me energy, zelfs in deze toch moeilijke tijden. En ja ik viel dus weer in een mooi tempo door af tot nu die legendarische 2 cijfers #grijnzzz Ik ga er nog even mee door ook 🙂
Vanmiddag ga ik mijn nieuwe huurcontract tekenen, ook dat is onderdeel van mijn vreugdedansje en feestje vandaag!!

En terwijl het donker achter de ramen langzaam plaats maakt voor het eerste ochtendschemer pak ik mijn Keto lunch en haal ik mijn fiets uit de schuur. Ik zoek mijn “work-out-fiets-muziek” op spotify en stop de dopjes lachend en meedansend in mijn oren. Met mijn voeten op de pedalen en mijn muziekhelden in mijn oren fiets ik de net opkomende zon tegemoet. Het licht kleurt prachtig roze aan de horizon. En het lijkt wel alsof vandaag de pedalen NOG sneller rond gaan op het ritme van mijn muziek. Ik kijk hoe om me heen de natuur in het warme ochtendlicht baadt. Het mooiste moment van de dag wat mij betreft. Ik zie hoe de bomen hier en daar de eerste sporen herfst al tonen. Geel en ook rood tussen nog veel gewoon mooi groen ook. Vandaag geen dikke laag mist over de velden omdat het minder koud is dan gisteren. Het beloofd nog een heeel mooi weekend te worden. Zal ik mijn strandplekje nog een keer opzoeken denk ik al fietsend…… Bij kantoor aangekomen zie ik hoe ook daar al vroege vogels aan het werk zijn met het snoeien van de boom voor het raam van ons kantoor. Ja ook hier tonen de kruinen al voorzichtig enkele herfstkleurtjes. Terwijl ik mijn ochtend bakkie neem hoor ik een vervaarlijk gekraak buiten. Ik loop naar het raam en zie daar “onze” boom heen en weer bewegen. En ja hoor….. daar gaat een van mijn geliefde bomen. Vorig jaar hebben we er nog zo van genoten en fotootjes gemaakt toen hij in volle glorie kleurrijk ons mooie blikken schonk als we even naar buiten keken!!! En nu…. Ja…. Daar ligt ie dan, klaar voor de brandstapel… 🙁 In gedachte zeg ik hem gedag en hoop dat het niet de brandstapel mag worden maar een mooi tafeltje of kastje waar iemand blij mee zal zijn en de boom op die manier een nieuw leven mag leven. Want immers alles is energy…. 

Nieuw leven….. ja ik ben er klaar voor!!! Aftellen …. Nog 4 nachtjes slapen tot aan mijn verhuizing naar mijn nieuwe plekje!!

 

 

Over Cadeautjes enzo

Het was nog donker toen ik vanmorgen wakker werd van de wekker. Oefffff vergeten uit te zetten dus want ik had helemaal niet zo vroeg aan mijn dag hoeven beginnen vandaag. Maar ja, eenmaal wakker zwaai ik toch mijn benen het bed maar uit en neem even de tijd om op de bedrand de laatste droomrestjes weg te laten ebben. Iets over veren, vlinders en tattoos…… het vervliegt samen met de bubbels van blijdschap in mijn buik. Ik loop zachtjes naar beneden om niemand wakker te maken en voer op de automatische piloot wat huishoudelijke taakjes uit. Je kent dat wel, de was die gisterenavond aan is gezet, de knop even doordraaien naar een extra centrifuge programma, de was in de droger controleren en ook nog een keertje extra laten draaien, en terwijl ik langs bank en tafel loop neem ik in het voorbijgaan wat spullen mee. Eerst maar eens douchen ja, dan wordt ik pas echt wakker. Terwijl ik onder de douche mijn dagelijkse ritueeltje uitvoer om ook echt GOED aan mijn dag te kunnen beginnen en nog even sta na te genieten onder het warme water komt er ineens een gedachte in vetgedrukte hoofdletters voorbij. HET IS GEEEEEN DROOM!!!!!

Jaren geleden al stopte ik met het verschijnsel verjaardagscadeautjes. Ik hou niet van verjaardagen en ook niet van de manier waarop we dan menen giften uit te moeten wisselen. Natuurlijk mag het leven gevierd worden!!! Uiteraard!!! Maar waarom alleen op die ene dag? Geef je iemand iets op zijn of haar geboortedag dan mis je bv al een deel van het verrassingseffect. Het hoort er immers bij als je jarig bent.  Geef je iemand iets zomaar en tussendoor, zonder een echte duidelijke aanleiding, maar gewoon omdat diegene iets bijzonders voor je betekent…….. Ja dan is die ander oprecht verrast en blij en mag jij genieten van wat die ander als dank uitstraalt bv en je misschien ook nog wel een fijne knuffel uit kan wisselen die vol energetische blijdschap zit. Daar kun je toch niet anders dan ook BLIJ van worden??!! En vanuit die gedachte ontstonden dus mijn tussendoor Cadeautjes.
Nu moet je weten dat de mensen om mij heen dat allemaal weten te waarderen hoor en ze langzaam dus ook echt wel die tussendoortjes vol van blijdschap van me aannemen. Ook mijn eigen verjaardag kan ik inmiddels met een gerust hart al jarenlang overslaan en meestal ergens anders dan thuis doorbrengen. Geen druk dus op de maatschappelijk sociaal gewenste gebruiken hier. Haha en wat ben ik daar BLIJ mee zeg!!! Toch is er iets veranderd…….

Ik voel me een enorm RIJK mens met de familie die ik om me heen verzameld heb. Mijn echtgenoot die ik binnenkort wellicht een van mijn beste vrienden mag noemen. Hij is het die jaren de spil van ons gezin was en een vader voor alle drie mijn boys. Hij laat me vrij de volgende fase van mijn leven op een andere manier te gaan beleven en ervaren. Onze jongste zoon die zo vol van talent kei hard werkt aan het op de rit zetten van zijn eigen Mediabedrijf. Een jonge man die op zijn eigen wijze midden in het leven staat en waar ik prachtige gesprekken mee kan voeren. Onze rooie zoals we vroeger zeiden 😉 trotse papa van 2 prachtige kleinkinderen die hij samen met zijn vrouw, onze schoondochter, een thuis in deze wereld bied. Een thuis waar ook ruimte gevonden wordt om te genieten van alle kleine en grote dingen in dit leven. Deze 2 kleinkinderen dus waar we volop van mee kunnen genieten. En dan mijn oudste zoon. Het allereerste in dit leven van mij wat ik niet veel te snel weer af moest geven, maar als het grootste maar denkbare Cadeau in mijn armen werd gelegd om te mogen blijven!! Ook hij is papa van 2 van onze kleinkinderen. Een bonus-puber-knul die trotse grote broer is van de jongste telg in deze hele familie. En daarbij hoort dus natuurlijk ook hun mama, een schoondochter die me vaak doet denken aan mijn eigen dochtertje Daphne. Want ook de 2 broers en het zusje van mijn 3 boys zijn onderdeel van die familie die ik om me heen verzameld heb en hebben meer dan alleen een plekje in mijn hart, Daphne, Dylan en Dwayne. Het voelt als een bijzonder cadeautje dat ik ze kan ontmoeten  in spirit.

Het is dus die laatste schoondochter die heeft gezorgd voor die verandering die ik hierboven al noemde……… Het is die laatste schoondochter ook die me in dit geval helpt om dromen werkelijkheid te laten worden 😉 Ze heeft feilloos in de gaten dat ik een schoonmoeder ben die graag geeft, liefde, aandacht en zo meer, maar dus ook die tussendoorcadeautjes. En het geven is geen enkel probleem voor me, maar dat ontvangen…… Tja dat is dus iets waar ik oa ook aan wil werken in deze volgende nieuwe fase van mijn leven.

In het kader van lief zijn voor mezelf, ontvangen in zachtheid etc etc had ik op mijn wensenlijstje een tattoo staan. Een klein veertje op mijn rechterpols, als symbool voor het schrijven vanuit spirit in  het hier en NU wat ik zo graag doe. Een tattoo die ik mezelf cadeau zou gaan doen zodra daar financiële ruimte voor zou zijn. Een 2020 wens zal ik het maar noemen dus. En het was gisterenavond laaaaatttt dat ik mijn telefoon hoorde pingen… een whatsapp pingetje waar ik zo net voor het slapen nog wel even naar wilde kijken. Ik mag dan misschien niet houden van maatschappelijk sociaal gewenste zaken, de Social Media is geheel onderdeel van mijn leven hoor , haha. Het was dus die ene schoondochter die me een vraag appte of ik op een bepaalde datum al afspraken had met daarbij de afbeelding van een berichtje wat ik idd ook wel voorbij had zien komen…. Een aanbiedingsactie voor kleine tattoos !!! Ja die had ik dus idd ook gezien, maar ja….. nu ff geen financiële ruimte nog dus. Eerst even mijn stappen zetten in de juiste volgorde ook. De verhuizing, de scheiding, de aanschaf van wat zaken die we thuis NIET dubbel hebben enzo. En in haar volgende whatsapp berichtje las ik “we vinden dat het tijd is voor een tussendoor Cadeau”!!!

Dus zo werd een droomwens in de werkelijkheid gezet en zo net voor het slapen gaan meegenomen de droom wereld in, om vervolgens dus vanmorgen in hoofdletters voorbij te komen. HET IS GEEEEEN DROOM!!!!! Benieuwd of er dus inderdaad nog een plekje vrij was…..

Spaghetti

Vandaag was het voor Sara “oma-Emmy dag” en dan is het de gewoonte dat als ik begin met koken ze bij me in de keuken aan de bar laptop mag kijken…… YouTube dus…. en ik kook dus met liefde en plezier naar ieders wens. Voor mijn lief is dat de Nederlandse versie van Italiaanse pasta. Voor zoonlief en Sara de aangepaste versie van gehaktballetjes in een tomatensaus met pasta. En voor mezelf de Keto versie met gamba, spinazie en paddenstoelen met spirelli courgettepasta. En met de diverse kazen erbij is het dan helemaal AF.

Op Pad Met Keto

Misschien had je al gelezen dat ik een nieuw dieet volg… het Ketogeen.
Ik doe dat om meer de juiste balans te krijgen hormonaal in de overgang. Bijkomend voordeel is dus dat hier ook van afvalt. Het is een soort van vervolg na lowcarb en paleo. De rode draad is heel weinig koolhydraten en suikers en meer vetten en eiwitten. En misschien lees je ook vaker over mijn dagen op pad met fiets en trein. …. En vraag je jè af hoe ik dat dan doe met zo’n dieet, haha. En dan telt het niet mee als ik bij mijn vriendin eet die geheel Keto voor me kookt 
Op de foto dus mijn trein lunch/Diner. Komkommer en wortel met een humusdip, tomaatjes en mijn spinazie-ei wrapjes met zalm. Trein picknick dus !!!