Wat was het een prachtig weer vandaag, echt lente!! En ook al zat ik toch best lang in het openbaar vervoer en ook binnen in Eindhoven, toch heb ik eruit gehaald wat er inzat vandaag. En liep ik volgens mij werkelijk de hele dag met een glimlach rond. Genietend van vele kleine dingen. Want het zijn vaak wel de kleinste dingen waar we aan voorbij gaan, geen oog voor hebben en de tijd niet voor nemen. En soms neem ik dan mijn camera mee en schiet ik de plaatjes van die kleine dingen om ze bv hier te kunnen delen. Maar soms ook doe ik dat bewust niet en schiet ik de plaatjes alleen maar even in mijn hoofd, dan worden ze vastgelegd op een speciaal plekje in mijn hart die me daar dan een glimlach voor terug schenkt.
Ik werd voor dag en dauw met een glimlach wakker, want nog steeds wel donker buiten hoorde ik de vogels fluiten al voor ik mijn ogen open deed.
Zo zat ik dus bv in de wachtkamer vanmorgen van het Centrum Biologische geneeskunde en zag buiten de vogels hard aan het werk. Overal vandaan haalden ze plukjes en takjes en niet alleen de grote maar ook de kleintjes vlogen af en aan, steeds een snavel(tje) vol, om ijverig hun nestjes mee te bouwen. Tja daar kun je toch niet naar kijken zonder te glimlachen??
Na mijn afspraak liep ik heerlijk in het zonnetje terug richting stad om daar op een bankje even uit te rusten en naar mensen te kijken. Zo liep er dus een jong gezinnetje pa en ma een grote ijs en de 2 kids een wat kleiner ijsje, maar O ooo wat een glunders op die snoetjes!! En toen ze voorbij liepen brak een grote glimlach bij me door toen ik het meisje van een jaar of 6 hoorde zeggen: “het eerste ijsje van de lente is ALTIJD het lekkerste he mam!! 
In Deurne op de terugweg moest ik even op de aansluitende bus wachten en vanaf mijn bankje zag ik hoe een groepje tienergrieten zich aan het uitsloven waren op een ouderwetse skatebord en een moderne variatie ervan. Meer oog voor de jongens aan de andere kant van het plein dan voor hun boards, haha, logisch dat ze er dus niet echt iets van bakte , Een grote glimlach waard he!!
Toen de bus er was keek ik vanachter het raam nog even naar de jeugd terwijl de mensen instapten. Als laatste een onzeker kijkende jongeman die schichtig rondkeek en aarzelend zijn voet op de eerste trede van de bus zette. Uhhhh weet u misschien waar ik bus 80 kan vinden vroeg hij terwijl zijn 2e voet naar binnen kwam. Onzeker keek hij van zijn telefoon naar het bord buiten ( waar inderdaad bus 80 niet op staat nog) en naar de chauffeur. Ik zag hoe bij hem een grote glimlach doorbrak toen hij zei, je bent hier helemaal goed hoor jonge man dit IS bus 80 
Eenmaal thuis gekomen moest ik natuurlijk eerst ff babbelen met mijn lady’s en toen ik het hekje even wat verschoof om vers water in de bak te doen zagen ze direct het nieuw vrijgekomen scharrelstukje. Vol enthousiasme en gekoer en geklok stortte ze zich op het nieuwe stukje rijkdom om naar hartenlust te scharren. Een dubbele glimlach dat begrijp je he!!
Na een dag van slowmotion toch even snel nog op de fiets om een laatste ingrediënt voor mijn recept van vandaag te halen. En slechts met 1 ding bij de kassa kreeg ik toch n emoticon kadootje. En al heeft mijn eigen kleindochter er de leeftijd nog niet voor, ik neem ze wel altijd aan om aan iemand af te geven. Ik zag hoe de klant achter mij een papa was met 2 dochters bij zich. Ook hij had maar een enkel boodschapje. En alsof t op hun gezichtjes geschreven stond en ze geen woord zeiden, ik wist gewoon dat ze elkaar aan keken omdat ze zonder woorden zich afvroegen wie de emoticon van papa zou krijgen. Ik draaide me wat verder om en stak mijn hand uit naar een van de meisjes. Toen ze zag wat ik wilde geven werden haar ogen groot en als bij toverslag verscheen een enorme glimlach op haar gezicht. Met haar ene hand nam ze de emoticon van me aan terwijl haar andere arm haar zusje al aanstootte en tegelijkertijd een verbaasd dankjewel stamelde.
Aan het einde van de dag bedenk ik meestal wat het mooiste moment van de dag was. Nou die laatste getoverde glimlach wint het met vlag en wimpel
Recent heb ik op Facebook iemand gevonden die heel vaak glimlachjes op mijn gezicht tovert… Bjorn Dichterbij heet hij en op de foto zie je een gedicht van hem.
