Met een gebroken vleugel lag je vanmorgen op mijn pad. In de berm raapte ik je op. Je was nog warm maar wel al dood. En terwijl de vrachtauto’s langsraazden bewonderde ik je schoonheid. Streelde je zachte veertjes en legde ik je voorzichtig in mijn fietstasje aan het stuur. In Deurne lag je rustig te wachten tot ik terugkwam van Eindhoven met de trein. Op de terugweg op de
fiets heb ik hele gesprekjes met je gevoerd en je via mijn ogen afscheid laten nemen van de omgeving die je vast heel goed gekend hebt. Met liefde heb ik je overgedragen aan Peter, waar je in goede handen bent om nog bijzonder te kunnen zijn ook na je vertrek uit dit leven. Als ik straks een deel van je terug ontvang zal ik dat koesteren. Dag mooi uiltje 
