Ik hoor je al bijna denken…… “waar is ze nu weer geweest en wat deed ze daar dan?”
En het zijn de kleine dingen die het GROOTS kunnen maken en moedertje Natuur die je je klein en nietig kan laten voelen.
Het beloofde vandaag een warme en droge dag te worden, althans, dat is wat weeronline en buienradar vanmorgen nog vertelde toen ik even voor 9 uur thuis vertrok. Een prachtige dag om te fietsen en dus had ik met mijn zus Hanneke afgesproken dat ik hun nieuwe huis zou komen bewonderen. En al stond er een flinke wind ( van opzij) toch wist ik binnen 2 uur de 40 kilometer die onze huizen van elkaar verwijderd staan te overbruggen. Halverwege ergens stond de temperatuur op zo’n buitenmeter al op 24 graden en dus bedacht ik me tevreden dat het ECHT een mooie fietsdag was. Wanroy was als pauze plaats bedacht zo ongeveer halverwege, maar door een rommelmarkt daar en mensen die rijen dik stonden te wachten op de opening zo net voor 10 uur , zag ik daar af van pauze en trapte ik lekker door. En maar GOED ook. Want ik was nauwelijks bij mijn zus binnen of de buien bastten los. De een na de ander. Maar met genoeg droge momenten om een heuse rondleiding te krijgen over hun prachtige landgoedje. Ooit aangelegd door een bioloog en bedoeld om volledig een biologische balans te creëren, en dat was ZEKERRR nog zichtbaar. Wat een staaltje natuurschoon zeg! Met slingerpaadjes, wallen en een heus stukje bos. En welk moment van de dag je ook hebt, overal mooie plekjes om in het zonnetje te relaxen, of juist een stukje schaduw op te zoeken.
Buienradar en weeronline hadden natuurlijk inmiddels hun voorspellingen wel aangepast!! Maar ook de batterij van mijn fiets was aardig bijgeladen. Ik kon natuurlijk op de fiets richting Nijmegen en dan de trein nemen……. Maar ja…… ik wilde graag fietsen!!! En dus besloot ik de uitdaging aan te gaan en even na drieën een poging te doen de donkerde wolken “achter “me te houden. Heel even dacht ik werkelijk dat me dat echt zou gaan lukken. Haha, de gemiddelde snelheid zat duidelijk hoger dan normaal hoor, zo deed ik mijn best. Met eerst alleen achter me de donkere wolken en voor me een stralend blauwe lucht met witte wolkjes. Maar na een half uurtje begonnen de donkere wolken op me in te lopen en zag ik even verderop naast me grijze verticale dikke strepen die als sluizen vanuit de donkere hemel naar beneden liepen. En ja, ik wist DAAR regent het dus flink. En zolang het alleen achter en naast me was…….. Ik durfde defiets ondersteuning niet veel hoger te zetten want ik had nog een flink eindje te gaan, maar ik trapte de pedalen rond alsof de duivel me op de hielen zat, alleen dan met een BIG smile omdat ik deze wedstrijd met moedertje natuur ook wel wat vond hebben <3 Nadat de eerste dikke druppels vielen en in geen velden of wegen een schuilplek of dorp te bekennen was ben ik toch maar gestopt voor de regenjas. En maar goed ook want binnen no-time viel het er met bakken uit. De wind rukte aan mijn dunne regencape en de regen stortte volle bakken water over me uit. Al snel droop het in mijn schoenen en zelfs in mijn nek, op de een of andere manier had de regen daar een kiertje gevonden om me nog wat meer te plagen. Ik zat waarschijnlijk midden in zo’n grijze slurf die ik even daarvoor nog op afstand gezien had en zelfs heel even hoopvol had durven denken dat ie misschien wel bijna leeg geregend was. Hahahha Hoop doet leven!! Toch???
De 30 kilometer zon erna zorgden er voor dat ik weer helemaal droog thuis aan kwam. En ja het was een fantastische fietsdag met een mooie stop op een heus landgoed bij mijn zus J
