Even na vieren vanmorgen zwaaiden ik mijn benen naast t bed. Ik kon op dat moment nog niet bedenken dat de dag vol zou zijn van levende nachtmerries en horrorkids in vliegtuigen en restaurantjes.
Misschien heb je ze wel eens voorbij zien komen op internet of Facebook….. van die filmpjes van kids die echt demonisch reageren en waar ouders op geen enkele wijze vat op lijken te hebben. In de wachtruimte voor het boarden zag ik idd wel een aantal jonge gezinnetjes, maar ja…. Die zie je vaker he!!!
Nadat we onze zitplaatsen gevonden hadden in het vliegtuig bleek 1 jong gezin schuin voor ons te zitten. papa, mama, zoonlief van een jaar of 2 en een babyboy van een maand of 8. Ik zag tijdens de vlucht wel hoe enorm aanhankelijk deze kids waren en hoe papa en mama hun best deden om hun kids in comfort te houden. Puzzels, liedjes chips en knuffels, niets was ze teveel. Een aandoenlijk schouwspel. Tallinn kwam in zicht, letterlijk en figuurlijk, en terwijl ik door t vliegtuigraampje keek zag ik oneindig lijkende bossen….. Het sein riemen vast werd gegeven en ook de puber peuter moest er aan geloven. De transformatie vond plaats en het horror kind werd geboren!!!! Zijn angst in combi met het verplicht in de riemen , alleen in zijn stoel. Niet bij papa of mama op schoot. En de houtgreep van papa die steeds dwingender werd om hem op zijn plaats te houden. En misschien ook wel enorme oorpijn door de lage druk van het landen.
En wat brengt dan het lot…. nee…. geen makkelijke en snelle landing maar heel veel turbulentie en de boodschap van de crew…. We gaan nog niet landen door een enorme bui met harde zijwind is het niet veilig. De landing werd 10 tot 15 minuten uitgesteld. Het gekrijs en geschreeuw bleef dus nog even de ruimte vullen. De houtgreep werd panischer en het gegil intenser, ook babybroertje huilt nu zoetjes mee. Ik voel de paniek en probeer hen buiten te sluiten Maar buuf een ander soort oma is ook doodsbang en haakt aan. Pfffff ik kijk naar buiten en zie de donderwolken. Ja t stormt van alle kanten.
Papa haalt zoonlief uit de riemen als ineens een aantal.mensen zich gaan bemoeien met zijn ouderschap handelswijze. En ondanks de omroep van de stewardess dat de kleine terug in de riemen moet neem hij de kleine in zijn armen En in de echt stormachtige landing valt hij zelfs in slaap!!!!
Later als we dan zitten voor een lunch in oudTallinn op n terras met naast ons een italiaanse family. Herhaling van een kind wat compleet zich verlies in….. tja….. wat dan ook.
Na een rondje hop-on-hop-off ons eerste terrasje, de Musicbar Tallinn Estionia. Heerlijk zonnetje met een koele bries.
Traditional Estonian breakfast …. als lunch natuurlijk!!
Ruim anderhalf uur waren we onderweg naar t hipste streetfood restaurantje van Tallinn. We namen ergens een verkeerde bus, toen wandelde we precies de verkeerde kant op en tja….. toen we aankwamen bleek t dus NET gesloten!!!! Geen klandizie zo aan de vooravond van een weekend landelijke verlof en feestdagen, dus tja…. dan ga je toch gewoon wat eerder dicht he…… opnieuw stapte we in de bus, in middels best hongerig hoor en besloten richting oude centrum te gaan. We kozen er voor toch te blijven bij onze keuze voor streetfood. En dus maakten we onze keuze bij Wok to walk waar je dus blijkbaar toch bij kon zitten!!! En wowwww man wat was dat lekkerrrrrr
