E'Anna's wereld, The Universe
What the heck…. doe eens gek
Gekke, bijzondere, leuke, humor momentjes of gedachten
Pep-talk aan mezelf:
You/I CAN do this!!
Power-girl <3
Gewoon….. omdat ik dit graag WIL
Zet het hek nu maar gewoon open….. dan ligt er ook geen lat meer te hoog op die dam #grijnzzz
Boodschap van mijn hogere zelf: Maar meisje toch, je hebt al zoveel gedaan en doorstaan wat veeeeel moeilijk was!! Ga er van genieten!!!
Pffffff ja hoor…… ik ga het gewoon DOEN!!!
Wordt vervolgd …..
Zooooo , en nu is het tijd voor weekend!!!!
Na een lange en drukke werkweek trok ik vandaag de deur van kantoor voldaan achter me dicht. Ja!!! Ook werken gaat weer lekker. Fijnnnn. En met prive ook nog veel geregel en gebel was het met recht soms wel ff een gekkenhuis. Maar voor NU even helemaal NIETS wat MOET, maar alles wat kan, mag, gewenst of gewoon FIJN is. Nog een week af te strepen op de kalender voordat mijn vakantie begint. En ga ik dit weekend maar eens “oefenen” met het in vakantiestand komen. Dus ga ik morgen weer lekker op pad!! Het beloofd een prachtige nazomerse herfstdag te worden, droog met een zonnetje en een graad of 14. Ja zelfs aan zee zal t niet echt waaien met windkracht 2. Dus besluit ik gewoon NOG een keer een middagje strand te doen!! In de haven van Scheveningen is een foodfestival. En wel een heel bijzondere. VIS|SCH En ik weet zeker dat ik daar morgen vast wel allerlei Keto & E’Anna-proof hapjes zal vinden #grijnzzz
Maar bovenal zal ik op het strand zelf te vinden zijn. Ik heb met socialdeal een mooi strandbed en scherm “geregeld”. Iets te lezen mee en laagjes kleding aan morgen zodat ik voor ieder weertype klaar ben. En mocht t onverhoopt TOCH tegenvallen….. ach joh dan kruip ik ergens achter glas wel weg en vermaak me even goed!!
En als ik dan morgenavond terug ben op mijn eigen plekje hier, dan ligt de koelkast vol met Keto snelle hapjes en wacht me een zondag chillen op de camping , hahaha
Schrijven is altijd mijn reddingsboei en overlevingstechniek geweest. Al heel jong gaf ik woorden aan wat ik voelde en verborg mijn dagboekjes heeeel erg goed. In die tijd was het schrijven vooral iets van en voor mezelf en wist niemand DAT ik schreef. Ook als puber bleef ik dit doen. Compleet met slotjes op m’n dagboeken. Ik heb er nog steeds een aantal van. Dan schreef ik over mijn verliefdheden, of over alweer een tijdje ziekenhuis. Of over die keer dat ik op vakantie stiekem er tussenuit was gepiept met de dochter van onze vakantiewoning verhuurder die van mijn leeftijd was, oeffff spannend!! Dat schrijven in dagboeken werd minder toen ik trouwde en kinderen kreeg. Maaarrrrr toen begon ik met het schrijven van ellelange brieven aan vriendinnen die wat verder weg woonden. Je had toen nog niet zoiets als whatsapp. Hele blocnotes schreef ik vol. Ja…. Ook daarvan heb ik nog het een en ander weten te bewaren. Althans…. Het ligt in mijn voormalig thuis “veilig” op zolder bij elkaar in een grote doos te wachten tot ik een eigen huurwoning gevonden heb en wellicht een eigen zolder ook zal hebben ????
Mijn vaardigheden om de dingen goed onder woorden te brengen kwamen me prima van pas bij alle hulpverlening die voor onze boys noodzakelijk was, en al helemaal toen voor de PGB’s ook nog eens verslagen toegevoegd moesten worden. Nee, DAAR is nooit ook maar een vraag over gesteld, dat was altijd ruim voldoende toegelicht en helder.
Toen de boys wat meer op eigen benen kwamen en er dus ruimte ontstond voor mezelf kreeg ook het schrijven weer een andere invulling. Mijn persoonlijke ontwikkeling op het spirituele vlak ging in sneltreinvaart. En om dat soms te kunnen behappen werd het weer heel belangrijk voor me de dingen die ik voelde, beleefde en ervaarde onder woorden te brengen, of anders gezegd, er woorden aan te geven. Want daardoor zette ik het voor mezelf in de realiteit en kreeg het meer body en inhoud en zat het niet meer alleen als herinnering in mijn hoofd om vervolgens te gaan twijfelen aan de echtheid er van. Ergens in dat proces van ontwikkeling ontdekte ik mijn zielennaam en ook toen duurde het weer even voordat ik onder deze naam mijn blog startte. En speciaal voor deze blog tekende ik een logo met een mooie schrijfveer die vanuit het spirituele de inkt laat vloeien naar het aardse. En opnieuw gaf ik hier woorden aan mijn belevingen, ervaringen, en gedachtespinsels.
Ik vond via internet een mooie plaktattoo die voor mij mooi symbool stond voor dat schrijven… en dus plakte ik dat veertje steeds weer op mijn rechter pols als ik weer eens op pad en avontuur ging en ik wist dat ik er daarna vast en zeker over zou gaan schrijven. Het werdt bijna een schrijversritueeltje, #grijnzzz en ik had echt stapels van die plak tattoo veertjes besteld hoor.
Deze zomer kwam mijn leven in een stroomversnelling en ja , je begrijpt het al he…… toen was schrijven ook weer enorm belangrijk. Maar ja….. wat denk je….. plaktattoo’s ineens spoorloos verdwenen!!! OEFFFF ja dat maakte het hele proces er niet gemakkelijker op, maar gelukkig kon ik mijn ei in de juiste woorden inmiddels ruim op mijn blog wel kwijt. Maarrrr eerlijk is eerlijk…. Zonder die schrijfveer op mn pols was t niet compleet.
Ik nam de beslissing alleen verder te gaan en bij die keuze sloot al heel snel aan dat ik dan daarna ook over zou gaan stappen van de plaktattoo’s naar een echte…. Mijn schrijversveertje op mijn pols om nooit meer naar te hoeven zoeken, altijd bij me, onderdeel van mijn ZIJN. In het kader van lief zijn voor mezelf, ontvangen in zachtheid etc etc, als symbool voor het schrijven vanuit spirit in het hier en NU wat ik zo graag doe. Een tattoo die ik mezelf cadeau zou gaan doen. Tja…. En toen werd 2020 toch ineens al NU omdat mijn oudste zoon en zijn vrouw vonden dat het tijd was voor een tussendoor Cadeautje. En jeetje mina wat was ik zenuwachtig zeg!!!! En al voordat de 1e tattoo dus gezet was ik al gevangen in wat men een tattoo verslaving noemt. Hahhaha Want ik bedacht me….. als ik dat nu aan de zijkant van mn pols doe in het verlengde van mijn duim……. Dan kan ik deze kleine over laten gaan in een andere. Door bij de punt van de veer 3 kleine vlindertjes te doen, symbool voor onze 3 vlinder-engel kindjes , Daphne, Dylan, Dwayne, die soms meeschrijven vanuit Spirit. Om in 2020 op mijn onderarm een echte 3Dvlinder te laten zetten!!!
En terwijl ik deze tekst nu zit te schrijven kijk ik steeds weer even naar rechts… ja hoor… daar staat ie… mijn schrijfveer!!! Ik had geen betere tattoo shop kunnen treffen!!! Al bij binnenkomst werd mijn spanning gebroken door een hilarisch moment rondom een woordspeling die “klinkt als BIER” hahahha echt waarrrrr precies wat ik nodig had!! Nee nee , niet dat bier…. Maar de hilarische lachsalvo’s. Werkelijk ongekend zo als ze me daar op mijn gemak wisten te stellen!!! Dus je begrijpt wel dat ik alleen nog maar DAAR inhoud aan mijn nieuwe verslaving zal gaan geven!!
Hier nog even hun facebookpagina natuurlijk!!
En wat fotootjes!!!
Vandaag was het dan al zover….. we tekenden het convenant. En ja… ik weet het , we hebben dit stukje van ons pad in razendsnel tempo gelopen. Daar waar ik dacht dat ik rekening moest houden met zijn tempo bleek soms zelfs dat hij op de versnelling trapte waar ik dacht te moeten afremmen.
Maar toch….. al na 2 afspraken met onze mediator Marc tekenden we vandaag een convenant waar we beide echt helemaal achter staan en blij mee kunnen wezen. Nog voor 1 oktober zal het bij een rechter liggen als hamerstuk zoals ze dat dus blijkbaar noemen ????
Na het tekenen nam ik de middag vrij om even alle energy die er vrij leek te komen ineens kwijt te kunnen. Dus ging ik dat er even uittrappen zei ik zonder er erg in te hebben hoe enorm dubbel dat klonk. Haha maar zo bedoelde ik het dus helemaal NIET!!! Ik trapte de trappers dus rond tot ik buiten adem midden op een bospad stond ergens waar ik gewoon ff heerlijk GEK kon doen. Een dansje met de plaatselijke bosnimpf die afgetikt werd door een passerende elf die aangetrokken was door de explosie aan energy. En terwijl we rondzwierden zag ik hoe een aantal kabouters vanachter de bomen in onze kring keken wie er toch hun rust zo kwam verstoren. Ik keek ze allen met mijn mooiste zielenglimlach aan en beloofde dat ik zo weer zou vertrekken en de rust kon herstellen #grijnzzz
Eenmaal op mijn nieuwe plekje called “Home” besloot ik om eerst maar even heel constructief wat zaken te gaan regelen, verzekeringen etc waar ik vanaf gisteren/vandaag niet meer in meegenomen word bv. Maar ook rekeningnummers wijzigen, adreswijzingen online doorgeven etc etc
Gisterenavond had ik al een goeie Wettelijk Aansprakelijkheidsverzekering gevonden bij Ohra en me aangemeld. Die hoefde ik dus alleen nog maar te bevestigen. En terwijl ik op hun webiste nog eens rondkeek wat ik nog meer moest regelen besloot ik eerst maar eens DAT te doen wat ik waarschijnlijk het liefste ga doen van all…… op reis, de wereld verder ontdekken, maar dan geheel naar eigen wens, in vrijheid!!! En wat heb je dan dus nodig??? JUIST een reisverzekering!! Hahahaha Ik heb vandaag dan ook de aanmelding voor een reisje naar Polen via het werk aan mezelf doorgemaild. Dan zal ik die nadat de verzekering is geregeld maar eens als 1e in t garen hangen <3
De spits is er af…….. En dat geeft toch een soort van rust. Zelfs in deze woelige tijden waarin we in sneltreinvaart en hoog tempo de zaken aan het regelen zijn.
Ik ga verhuizen naar een schattig chaletje om van daar uit naar een meer permanente oplossing te zoeken. Ook mbt de hypotheek weten wat de stand van zaken is en de mogelijkheden voor mijn lief om te kunnen blijven wonen in zijn huis. Maar wat ik misschien wel het belangrijkste vind is dat er een start is gemaakt met de Mediator. We zijn het echt heel soepel en helder met elkaar eens over allerlei details die van belang zijn als je uit elkaar gaat en zaken te verdelen hebt. Het zal slechts een 3tal gesprekken kosten en een 6 tal weken voor het convenant als hamerstuk bij de rechter ligt en de verdeling van huis en hypotheek geregeld kan worden. Het idee dat daar voor mij dan een som geld uit gaat komen is nieuw voor me. Want ik en geld…. Nee wij hebben eigenlijk niet echt een “relatie”. Ik zie geld als een noodzakelijk kwaad eigenlijk, maar ga proberen daar op een andere manier naar te kijken. En behalve de noodzakelijk en verstandige dingen wil ik ook bedenken welk cadeau ik mezelf ga gunnen als deze stappen achter de rug zijn. Een dank je wel aan mezelf dus voor de keuze die ik heb gemaakt en het pad wat ik nu bewandel. En ik wil dat dat iets blijvends is. Iets waar ik ( bijna) dagelijks gebruik van maak. Zelfs een bijzondere reis ofzo brengt wel blijvende herinneringen en misschien een prachtig fotoalbum, maar niet iets waar ik dagelijks mee bezig zal zijn.
Eigenlijk hoef ik daar niet eens zoooo lang over na te denken, #grijnzzz Laat ik maar eens iets doen wat ik nog NOOOOOIT gedaan heb……
Zoals je als lezer misschien wel gemerkt heb schrijf ik graag mijn stukjes, gedachtenspinsels, verhaaltjes etc etc. En ik doe dat met heeeel veel plezier vooral ook voor mezelf!! Ik vind het heerlijk om woorden te geven aan gevoel, emoties en belevenissen. Vooral een uitdaging om het NIET-concrete in deze wereld en mijn leven te vangen in woorden waardoor het toch een beetje concreter wordt. Oeffff als mijn bovenste beste hulpverlener me nu zou lezen , hahahha
Maar ok, dat schrijven dus……
Toen ik ontdekte hoe mijn spirituele IK, E’Anna, de schrijfveer hanteerde vanuit de spirituele beleving en dit in woorden naar mijn 3D leven wist te laten vloeien tekende ik het logo wat ik daar al enkele jaren ook bij gebruik.
Tegelijkertijd vond ik een prachtig ondersteunende oplossing in tijdelijke tattoo’s die ik gebruikte als ik op pad ging om me weer in een of ander avontuur te storten en daar over wilde schrijven. Ik bestelde meteen een flinke voorraad van die veertjes via internet. De symboliek ervan hielp me en het voelde gewoon ook heel goed hier op deze manier uiting aan te geven. Ergens in de hormoon rollarcoaster van afgelopen zomer ben ik mijn voorraadje kwijt geraakt. En hoe ik ook zoek…….. ik kan ze ECHT nergens meer vinden. En ik mis ze wel eigenlijk, al schrijf ik er geen woord minder om. Dus informeerde ik enkele weken geleden wat het me zou kosten om een echte Tattoo te laten zetten van zo’n veertje. Maar dat plan werd al snel weer aan de kant geschoven, nee eigenlijk niet eens in de koelkast gezet!! Want jeetje mina… 100 of 200 euro voor zo’n inimini klein symbolisch veertje op mijn pols….. nee dat was de discussie hier thuis me echt niet waard. Inmiddels schrijf ik dus ook al de hele zomer ZONDER mijn veertje, althans….. zonder een zichtbaar veertje. Want steeds voor ik begin met schrijven kijk ik naar mijn pols en plant er in gedachte dan TOCH dat veertje neer hoor. Haha want wat the heck…. Ik doe graag een beetje gek .
Ik denk dat je inmiddels wel al begrijpt waar dit verhaal naar toe gaat he?! Juist ja….. dat cadeautje als dank je wel aan mezelf <3 Zodra de financiële middelen daartoe geregeld zijn is dat het eerste wat ik ga doen. Dat veertje als ECHTE tattoo laten zetten!!