Corona gedachtenspinsels 27 april

Corona doet iets met onze tijdsbeleving….. ik heb alleen nog niet helemaal helder WAT dan en hoe het werkt……  Daar kom ik dus vast nog op terug ????

Niet alleen April is omgevlogen ondanks ( of dankzij??? ) Corona. Zit je midden in het moment van zorgen voor en zorgen dat en wacht je op oplossingen die je bedenkt dat duurt iedere minuut eeuwig…. Ja wachten vertraagt tijd….  Maar mijn weekendje weg en afschakelen was ook heel breed in de ervaring van tijd. Het weekend lijkt omgevlogen, toch waren er ook momenten dat ik keek hoe laat het was en dacht… owwwww zoooo vroeg nog!!! Nou ja, het zal misschien ook wel een beetje horen bij het verlies van dagen, structuur, overzicht en ritme in deze woelige tijden. Een weekendje Me, Myself & I heeft me wel weer geholpen iig <3

Toen ik dus vanmorgen halverwege de ochtend mijn boeltje bij elkaar had en klaar voor vertrek was had ik er al een uitgebreide relax en saunabeleving op zitten want ik was VOOR de vogeltjes al weer wakker. Ik had me voorgenomen om de terugweg een deel van het Pieterfietspad te gaan fietsen van Roermond tot Venlo ( Over 2 weken ga ik in 4 dagen van Pieterburen naar Arnhem op datzelfde Pieterfietspad dus alleen de andere richting in dus) Lunch in de tas!! Fiets helemaal bepakt en bezakt, klaar voor vertrek ging ik op weg vanuit het park naar Heel en Beegden waar ik vervolgens de Maas over zou gaan bij Roermond om het startpunt van de Pieterfietspad etappe op te pikken. Muziek in mijn oor, het zonnetje scheen al en ik had zelfs wind op de rug haha!!. 1 oor vrijgelaten zodat ik het verkeer achter, naast en voor me goed zou horen viel me op dat mijn fiets wel erg veel geratel liet horen bij de trappers…. En hoe mee ik probeerde het buiten te sluiten hoe luider het leek te worden. Nu rammelde niet alleen de trappers…. Maar hoorde ik ook een schurend geluid…. Jeetje mina….. Ik had een tocht van 60 a 70 km voor me…….  Er schoot werkelijk van alles door m’n hoofd….. van gewoon doorgaan, tot de trein nemen dan?? In het centrum van Beegden viel mijn muziekje in mijn rechteroor stil en leken de geluiden dus NOG sterker te worden. Ik stopte bij de kapel in Beegden om plan de campagne te gaan maken….. ok….. WAT te doen was de vraag! En terwijl ik op het bankje ging zitten om me te beraden in de stilte zonder de muziek en zonder de piep en kraak geluiden van mijn fiets klonk daar weer die bekende en heldere stem…..

E’Anna, E’Anna, E’Anna…… Wanneer ga jij het leren….. laat die gebaande paden nu eens los!!!! Je HOEFT niet altijd een pad te volgen wat een ander heeft bedacht!!! Niet vandaag, niet DAT pad, gebruik je Creativiteit!! Volg je eigen pad!!
En toen kwam er lachend achteraan…. Deze is vandaag toch de verkeerde kant op, je hoeft niet tegen de stroom in te roeien lieverd, laat gaan, laat LOS <3  En ik voelde hoe ik volstroomde met een enorme hoeveelheid licht en liefde wat maakte dat ik me heel sterk voelde en vol van zelfvertrouwen. JA!!! OK!!! DAT kon ik wel, zelf een mooie route maken!!! Want ik snapte precies wat er bedoeld werd hoor. Dit had niet alleen met een simpel fietspad te maken, ook met opnieuw weer een ervaring dit ME-time weekend waar ik over gestruikeld was. Maar daarover verder geen details ????. En waar zouden we zijn zonder al onze digitale slimmigheidjes enzo he… Dus ik pakte Maps erbij en de app van route.nl en stelde mezelf de uitdaging een route te vinden vanaf Beegden naar huis geheel door of langs bos, heide en vennen. En op een paar hele kleine stukjes na is me dat wonderbaarlijk goed gelukt!!!! Moe maar zeeer voldaan zit ik nu thuis te tikken op mn laptop na een fietstocht met heerlijke pauzes van 10.30 tot 16.30 en met 70 km op de teller ????

Via de fotootjes kun je misschien een heeel klein beetje meegenieten. <3

Ik nam Jolisabeth al een stukje achterop mee in het korte filmpje waarin in de heuvel af en weer op al racete en de lezers zelfs al dachten dat ik dat zonder handen durfde, hahhahah. Ja soms moet je idd loslaten, en soms mag je alles wat er maar is om je heen vastgrijpen voor wat houvast. En zo vinden we balans!!!

Corona gedachtespinsels 23 april

De werkweek is nog niet om, nog 1 dag te gaan!!…. Toch voelen die laatste loodjes erg zwaar deze week. Ik ben superrrrr blij dat ik naar Fysio mocht, al is de reden en aanleiding natuurlijk minder fijn…. Klachten die mogelijk irreversibel zijn…… Toch ben ik na de behandeling van dinsdag en ook vandaag hoopvol gestemd. Het kost me bakken met energy en ook best heftige en pijnlijke reacties ook….. Maarrrrrrr er zit vooruitgang in!!!!! Vandaag geen dubbelzinnige teksten met glim- en schaterlachjes wat ik was naast die fysio echt druk druk druk….. ja met WERK dus.

ZE willen weer van alles…… Neee…. Niet NU….. of misschien morgen….. neeeee Gisteren natuurlijk!!!! Tja….. zo moeten we er allemaal wat extra’s voor over hebben en deed ik mijn werkgever het enorme plezier even 400 postzegels voor te schieten. Deze stonden wel al in bestelling maar waren nog niet geleverd, en tja…. Ik had ze toch echt NU nodig. Blij dat ik een spaarpotje heb he baas?!

Mijn Fysio sprak me streng toe dat repeterende handelingen toch echt FUNEST zouden zijn nu…… jaja… I know!!! En dus vroeg ik braaf om hulp en gaf ik mijn grenzen aan op het werk. En staan morgen de hulptroepen klaar voor me!! Van een aantal wel heeeeellll lieve en zorgzame collega’s die me met alle plezier komen ondersteunen!!! IK heb het zooooo enorm getroffen met de teams waar ik ondersteuner van ben he!!!! Het zijn stuk voor stuk bijzondere en lieve mensen waar je ook ECHT op terug kunt vallen als dat nodig is!!! Het zal een laaaaange dag gaan worden……. Maar die 400 brieven zullen op tijd bij post.nl liggen hoor!!

Ondanks alle werkdrukte voor en na mijn sessie bij Fysio fietste ik ook nog 33 km en genoot ik van een BBQ in Venray. Op de weg terug naar mijn huisje fietste ik geheel ontspannen inmiddels met de ondergaande zon in mijn rug op mijn gemakje over allerlei binnen en achterafweggetjes die ik ontdekt heb. Achter de dorpen door zo in een rechte lijn van Venray naar Sevenum. Ik zag vaders met dochters samen op wielrentocht, moooiiii en wandelende gezinnetjes die genoten wan het laatste warme uurtje voor zonsondergang, soms met en soms zonder hun hondjes. IK fietste onder een douche door die de weg als voetenbad bestempeld had en kon een lach echt niet onderdrukken. Ik genoot van de muziek in mijn oren en blèrde heerlijk hardop mee. Toen ik achter Horst langs fietste zwaaide ik in gedachte naar een voor mij dierbaar mens waar ik volgende week weer een bakkie ga doen. Heerrrlijk om soms ook even niet-werk gerelateerde contacten te hebben en even over heel andere dingen te kletsen ook!! Ik kijk er naar uit!! Het laatste weggetje leid langs mijn nieuwe vogelvriendjes. Ik stop deze keer niet maar zwaai ook hier in gedachte en stuur ze mijn lichte en warme ondergaande zonne-groet.

Going home!!!

Corona avonturen 21 april

Ik zie de toekomst weer glimlachend tegemoet!

En ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat dat met enige regelmaat niet alleen een glim- maar ook een schater-lach zal zijn #grijnzzz

Het was voor het eerst sinds enige tijd dat ik weer eens in de armen van een man lag. Een man waar ik op speciaal verzoek naar toe mocht zelfs. En hij had de ruimte om dat zelf VANDAAG nog te doen. En zo kwam het dat ik vandaag al in zijn ogen keek en uit de kleren ging. Een mooie man ook nog!!! Een stuk jonger dan ik, maar ik moet zeggen met een heleboel ervaring. Het is maar goed dat we alleen in het gebouw waren want ik kon toch echt af en toe een kreun niet onderdrukken. Ook zijn soort humor toverde steeds weer een lach op mijn gezicht. Een beetje pijn is fijn…. jajaja Maar ook zijn adviezen waren bijzonderrrr, ” sluit je ogen maar dan kun je het beter voelen” …. was er zo een bijvoorbeeld. De meest bizarre standjes kwamen voorbij en gebruikte hij het bed wel op heeeeel bijzondere manieren ook. Zijn armen beschermend om me heen om te zorgen dat ik niet zou vallen. En wat in het begin toch echt wel heeeel spannend voor me was, daar kon ik voluit mee lachen in de herhaling. Hij gaf me op een briefje dat ik er thuis nog van na kon genieten en liet me zien HOE. We spraken af elkaar donderdag weer te zien en het nog eens dunnetjes over te doen 😉 Je begrijpt dat zijn naam nu in mijn agenda staat!! En bij mijn vertrek verzekerde hij me nog ” ik ga je mailen”.

Een ervaring rijker en met prachtige beloftes keerde ik huiswaarts met dus een brede glimlach op mijn gezicht en een opborrelde schaterlach bij wat zou volgen nog!! Ja….

Wat zou volgen bedacht ik op de fiets, was het schrijven van deze blog…..

Want nu wil je als lezer natuurlijk graag weten waar en bij wie ik was en hoe ik aan zo’n bijzondere afspraak wist te komen op een corona-dinsdag!!! En ja DAT begrijp ik!! Ik zou het ZELFS begrijpen als je me benijd om de kans die IK kreeg en jij niet!!!!

Het begon allemaal met een Videocall met een lieve jonge dame die precies wist wat ik nodig had en zei; “dat ik ik voor je regelen!!! En al snel terug kwam met de boodschap dat ze iemand gevonden had die vanmiddag al aandacht aan me kon besteden op gewenste en noodzakelijke manieren!!

OK…. even alle gekheid op een stokje…. en de dubbelzinnigheid de nek om draaien #grijnzzz Die lieve jonge dame was mijn fysio die aangaf dat het krachtsverlies vanuit mijn nek en schouder nu ECHT te lang duurde en ik daarmee onder de regeling viel voor clienten met blijvende klachten als er niet NU iets gedaan zou worden. En dus kon ik vanmiddag nog terecht bij een mcKenzie therapeut. Leuke kerel die met humor de pijnlijke behandelingen wist toe te passen. De knijpkracht meting aan het begin en halverwege lieten geen verbetering zien, maar toen ik wegging was er overduidelijk spraken van een verschil. En de soms eeuwigdurend lijkende hoofdpijn was ook weg dank zij een langdurige intensieve nekmassage. Het kraken was doodeng maar ook dat verliep goed en met resultaat dus!!! Oefeningen op dat briefje mee naar huis en een herhaling van de behandeling op donderdag.

Het leven is 1 groot avontuur!!! Zelfs in Coronatijden!!! En met het uitzicht op herstel glimlach ik blij en opgelucht. De schaterlach hoort bij jou gedachten en reactie tijdens het lezen van de eerste helft van deze blog. Want zeg nou eerlijk…. je dacht VAST niet aan een omschrijving van een fysiobehandeling hè!! 😉

Corona gedachten spinsels 19 april,

Goed voor jezelf zorgen in deze Corona tijden …. Tja….. HOE doe je dat he???
Nou…. Vandaag deed ik dat door een wellness vakantiehuisje te boeken dus!!!
Voor de zoveelste keer op een rij werd mijn geboekte ticket naar Sicilië geannuleerd….. Pfffff balen…. Want omboeken naar een datum verderop in deze zomer is geen optie voor NU. Maar ja….. daarnaast eist mijn werkgever nu wel dat geplande verlofdagen ook werkelijk opgenomen worden!!! En ik heb het ECHT rete druk hoor!!!! Zo druk dat ik gevraagd heb om thuiszittende hulptroepen!!!
Maar OK… die geplande verlofdagen dus he….. Ik besloot dat dat dan ook maar meteen even GOED voor mezelf zorgen mocht en kon zijn….. Niet doelloos die dagen thuiszitten…. Nee nee nee
Ik vroeg mezelf af…. Wat mis je nu het meest in deze stress-times…. Ja…. De wellness idd…. En dus ging ik aan het googlen…. En vond een prachtig vakantiehuisje met jacuzzi. Geweldig mooi, rustig, afgelegen en toch bereikbaar. Een enorm natuurgebied om de hoek en met fiets bereikbaar om te onderzoeken , ervaren en genieten. En in de avond de BBQ en jacuzzi dus. Een week ff offline van Corona, maar ook van al het andere…. Back to ME-time Iets om naar uit te kijken en de aankomende 2 weken me op de rit te houden want ik heb iets om naar uit te kijken!!! Lauwersoog, here i come!!! 

Corona gedachtenspinsels vrijdag 17 april

Vanmiddag was ik weer op Ipad pendeldienst zodat “mijn” dames betere en creatieve contacten kunnen leggen in deze coronatijden met onze doelgroep die wat extra ondersteuning nodig heeft om het leven op de rit te houden.
Een geweldige manier ook die pendeldienst om goed voor mezelf te zorgen en te genieten op mn fiets van t zonnetje en een heerlijk windje wat alle muizenissen zo mijn hoofd weer uit weten te blazen. Zekerrrr als er dan ook nog eens heerlijke muziek van bv the Wanderer in mn oren klinkt. En ik zo de kriebels van zijn golddust voel landen in mijn eigen energyveld en aura. Dank je wel John Wanderer voor jou aanwezigheid in mijn leven op deze bijzondere manier.
Laat in de middag kwam ik op een lokatie waar ik al jaren op afstand langs kom en me al heeeeel vaak af vroeg “wat ligt er daar in de verte op die heuvel , en hoe KOM ik er???”
Vandaag KWAM ik er dus en beklom de heuvel in circels tot aan de top. WOWWWW Wat een heerlijke energy daar om even in te mogen vertoeven ♡
Kijk en geniet even mee via foto en video
En verder voor NU….. weekend!!!!