Vanmorgen even na zessen schrok ik wakker uit een wel heeeel intense droom. JA!!! Het zou ook een relaxte maar intense dag worden. Vandaag was DE dag!!! Dus zwaaide ik opgewonden mijn benen het bed uit. Helemaal wakker en klaar om aan deze dag te beginnen. Ik had nog een uur en alles stond al klaar dus was dat vooral de social Media die aan bod kwam om de tijd te doden. Af en toe leek het of mijn hart een extra roffel gaf aan de binnenkant van mijn borstkas. Zou ik die laatste 3 bladzijden nog een keer lezen??? Ik had het boek niet meer open gehad sinds ik het uit had. …… Nee….. beter van niet….. misschien morgen….. achteraf….. Voor nu was het boek gewoon af en toe tussen mijn handen vasthouden en opnieuw voelen voldoende!! Ook zonder het te herlezen, die laatste 3 bladzijden voelde ik de emotie weer van het moment waarop ze dus las. Ik wilde geen tranen vandaag. Zelfs niet als ze niet van verdriet waren , maar van andere diepe mooie emoties zouden zijn. In gedachte verzonken deed ik zo nog wat dingen op de automatische piloot en trok even na 7 de deur achter me dicht en liep het nog donkere en stille dorp door richting bushalte. Helemaal HAPPY toen de hoofdpersoon van vandaag, Alex dus, op de wifi van de bus binnen kwam en de eerste appjes op en neer gingen. Mijn privat Meet&Greet had een plaats en tijd gekregen wat een enorme #Grijnzzz op mijn gezicht toverde. De inmiddels bomvolle bus met schooljeugd zal wel gedacht hebben……
Ondanks de drukte wist ik toch een plekje te veroveren in de overvolle trein. Ik zag het langzaam licht worden en genoot van de mistflarden in het voorbijschietende landschap. Dit ochtendlicht is het mooiste moment van de dag in deze tijd van het jaar. Ik zie dan de gekleurde ininmini bliksemschichtjes door het hoge vochtgehalte van de lucht tegen de mistige achtergrond. Terwijl ik daar naar kijk snelt ook de tijd vooruit en voor ik het weet zijn we al in Nijmegen. Time Fly’s when your having FUN!!! Nou….. dan kon de avond dus wel eens op lichtsnelheid gaan
Na nog weer een stukje bus, stapte ik uit bij de juiste bushalte en, trok mijn jas goed dicht en begon aan een frisse ochtendwandeling van 2 kilometer naar de Thermen Berendonck. Een aantal auto’s reden me voorbij op de weg die enkel en alleen naar het sauna complex zou leiden….. Vroege gasten, net als ik dus. Tot er ineens een auto flink in de remmen ging. Ik zag door het raam achter een tas op de achterbank belanden en de bijrijders deur zwaaide open. Een aardige jonge dame riep “stap in joh!!”Ik begroette haar, helemaal happy, terwijl ik instapte. Mijn dag kon natuurlijk al niet meer stuk maar kreeg wel een extra zilveren randje ( ja die zat in haar aura) door dit lief gebaar van dit prachtig mooi mens.
Ik geniet van mijn 1e rondje sauna’s, wandel in de tuinen om af te koelen en merk in de meditatiesauna dat mijn avontuur van vanavond zelfs even UIT mijn gedachte verdwenen is. Ook de lunch, met mijn wok-held weer aanwezig, is opnieuw sensationeel lekker! Helemaal Keto en E’Anna proof. Op advies van mijn Acu-held probeer ik daarna een powernap op de heerlijk verwarmde waterbedden. Maar nee……dat is net een beetje teveel gevraagd……
Inmiddels heeft een hele hoge trilling zich in mijn hart chakra verankert waardoor het lijkt alsof er een heleboel vlinders achter mijn borstkast fladderen. Het doet me denken aan de afbeelding die ik vanmorgen al vroeg op facebook deelde…. Ik loop naar de Alhambra Sauna, een stoomcabine sauna waar ik me heerlijk terug kan trekken in een hoekje gevuld met nevelen. Ook hier kan ik genieten van de bliksemschichtjes energy en stel een beetje verbaasd vast dat ze met meer zijn dan normaal, en veel feller ook. Ik voel hoe de Kundalini van chakra naar chakra golft en mijn 3e oog lijkt op te vlammen en toont me beelden die heel zeker niet van deze wereld zijn. Met een zucht geef ik me r aan over en geniet even van de onaardse muziek in de ronde tempel. Ik sluit mijn oog en open mijn ogen weer. Ik kijk naar de vlinders die voorbij vliegen in de tuin van het Alhambra. Een animatie op de muur in deze sauna. De ruimte om me heen begint te golven…. Wowww E’Anna, wel hier blijven nu…. NU!! Ik sta op en besluit mezelf 1x de Lotus te gunnen. Een IJSkoude waterval vanuit een Lotus aan het plafond. Eigenlijk niet goed voor me zo in de winter met mijn reuma. Maar het is zo ENORM KICKEN!!! Daarna besluit ik naar de dennensauna te gaan om even te landen hier op aarde. En een flinke dennenboom te laten groeien. Vanuit mijn basis chakra laat ik de wortels moeder aarde in gaan. Ik ga er gemakkelijk bij liggen en bedenk hoeveel stappen ik wel niet al gezet heb het afgelopen half jaar!! Het feit alleen al dat ik hier LIG, een drempel die ik vorige keer in de sauna pas kon nemen en waar ik me daarvoor zo kwetsbaar niet aan over durfde te geven. Opnieuw LIG ik nu weer hier, trots te wezen op mezelf dus. En terwijl de straaltjes zweet langs mijn lijf kriebelen schiet een wel heel erotisch beeld door mijn hoofd. Een dolen invloedje… dank je wel Alex!!!… Over kwetsbaarheid gesproken!! Lachend in en om mezelf bedenk ik dat er meer mensen met een rood aangelopen hoofd zijn. Ik val er dus zekerrrrr niet mee op, #grijnzzz
Ik voel hoe mijn kundalini zich weer roert en nog steeds mijn trilling lijkt te verhogen vanuit mijn hartchakra. Waar dient dit toe?? Vraag ik mijn gids. Ik krijg geen antwoord. Normaal kan ik hele gesprekken voeren alsof we aan de telefoon zitten. Maar nu blijft het stil!. Ik vraag het opnieuw… en of het soms met mijn avondplannen te maken heeft…… “Geef je er nu maar aan over, vertrouw ons” is het enige wat er tegen me gezegd wordt…!
Na weer een afkoelwandeling in de tuinen besluit ik een wijntje te gaan drinken om mijn verhaal van vandaag op te schrijven. Ik weet al waar op mijn blog het komen moet. Onder “bijzondere ontmoetingen en NEEE niet op facebook deze keer. En dat wijntje is om me een beetje moed in te drinken alvast, want inmiddels giert ook de spanning door mijn lijf. Een prettige spanning van avontuur en zoveel meer. Er schieten inmiddels ook geen honderden vragen meer door mijn hoofd. Ik zal het idd maar over me heen laten komen ja……
Met grote hanenpoten begin in ik in mijn schrijfboekje bij het begin van deze dag. En ik weet dat het een LANG verhaal zal worden. Misschien zelfs wel in meerdere delen. Met deel 1 “de sauna en de oplading van…” En een deel 2 , “de ontmoeting en wellicht de ontknoping”. Deel 1 is bijna klaar. Tijd om me te gaan omkleden en richting stad te gaan nu het hier ook drukker wordt.
Deel 2
Met de bibbers in mijn knieën, lijf en dus ook vingers stuur ik een appje…. Change of plans?? Blijkt dat niet alleen aan mijn kant maar ook bij Alex de dingen anders lopen dan gedacht. Haha. Daardoor wordt time & place aangepast en zit ik met een almondmelk cappuccino even voor en na 5 vol spanning uit te kijken naar wie er langs loopt op het station bij Starbucks. En ja hoor, daar is ie!!! En inderdaad….. geen blauw maar een gouden randje in zijn aura, WAUWwwww De begroeting is warm, vol van genegenheid van zielen die elkaar al zoooo lang kennen. We beginnen met koffie en eindigen met een lege fles wijn in de kroeg op het station. Super sfeertje daar!!! Een open, eerlijk en oprechte avond van delen wat we in hart en ziel zo met ons meedragen. Gelijkwaardig, gevoelig, warm, mooi, humoristisch en soms echt ook hilarisch!!!
Een bijzondere dag, een bijzondere nieuwe vriendschap ook!!! Het boek van Alex; “Dolen” heeft me veel gebracht de afgelopen weken. We hebben het er tot in details over gehad ook. Met mijn innige en oprechte dank dus daarvoor. Tijd nu om daar iets voor terug te doen toch?? Want wat mij betreft bestaat het leven uit uitwisselingen voor, door en met elkaar!!! Dank je wel Alex voor jou verhaal en voor jou “ZIJN”. Op naar deel 2 en 3 he <3
