And…. you are under no obligation to understand me!!
Tis maar dat je t weet! Dan ben je gewaarschuwd 
Al een aantal maanden merkte ik aan mijn lijf dat de overgang zijn intrede had gedaan. En hoe vaak ik wel niet gedacht heb… “valt best mee” Van een ritme met de maan mee en echt op de klok verschoof mijn maantijd van 4 weken naar 8. Tja zelfs dat best in een mooie regelmaat. Ik herkende er wel weer soort van andere golven in en dat wende snel. Opvliegers??Nee daar had ik geen last van hoor. Gelukkig maar want mijn interne kacheltje is van nature al zo hoog ???? Ook herkende ik een soort van pubergedrag en merkte ik dat vervelende dingen uit mijn verleden rondom seksualiteit in vlagen soms ineens aan de oppervlakte kwamen. En aan de andere kant voelde het ook vaak als het inhalen van een stukje pubertijd wat ik overgeslagen heb. Ach logisch dacht ik dan als iets weer te snel mijn mond of pen uit kwam. Ik merkte bv dat ik impulsiever werd dan oooiiittt tevoren en ook dat weet ik aan de hormonale veranderingen. Ik heb vaak gedacht het afgelopen half jaar, “nou als dit alles is…..” Maar eigenlijk best vreemd voor iemand die zo hypergevoelig is ik dacht ik tegelijkertijd”
Ik had niet kunnen bedenken hoe dit in 1 dag tijd om zou kunnen slaan van extreem minimaal naar extreem maximaal!!!!!! WOWWwwwwww
Ikzelf denk dat de acupunctuur van dinsdagmiddag daar mogelijk een rol in heeft gespeeld en dat ook in dat hormonenverhaal mijn Qi last heeft gehad van blokkades die dinsdag doorbroken zijn. Tja….. wie zal t zeggen he!?Ruim 2 dagen van belachelijke extremen volgende op alle gebied, de innerlijke kachel stond in een constante op standje tropen, de kraan wagenwijd open met de straaltjes in nek en een constant kletsnatte rug, Ik zwom mijn schoenen uit!! Maar helaas was ik ook niet meer eigen baas in hoofd en hart en kreeg ik mijn puberaal gedrag echt niet meer onder controle. Ik switchte van woensdag en donderdag een UBER gelukzalig geluks gevoel naar een diep donker intens verdriet en boosheid om wat ik liet gebeuren. En dus vandaag de tranen die rijkelijk vloeiden. Pas vanmiddag aan tafel bij een bijzondere vriendin voelde ik de kalmte terug keren, en werd mijn kacheltje bv ook bijgesteld.
Pfffff het voelt alsof ik de marathon gelopen heb en dan 11x ofzo #grijnzzz en vervolgens niet kon ontsnappen aan de Emo-rollercoaster die binnen denderde en waar ik in viel. Blijkbaar heeft mijn lichaam weer even een pauze knop gevonden en kan alles heel even bezinken. Maar zelfs deze rollercoaster bracht mooie maar ook pijnlijke inzichten met zich mee. Kijken of en hoe we die weer een plekje kunnen geven aan de ronde tafel van mijn IK
