Er is veel gaande in de wereld…. Alles draait om Corona… om veiligheid…. Om verstandig om gaan met….
Hier in Nederland is nog geen totale Lock Down, er wordt van ons gevraagd ons gezonde verstand te gebruiken…. En velen van ons doen dat dat ook!!! Toch vraag ik me serieus af of mensen wel in de gaten hebben hoe ver dit gaat. Dit gaat niet alleen om de fysieke balans van elkaar niet besmetten…. Ik voel het bij mezelf…… het alleen zijn…. Het worstelen met het niet toelaten van de paniek die om de hoek loert. De behoefte aan die knuffel,…. Iemand die gewoon even zegt.., je doet het goed, al dat werk!!!….. de sociale niet noodzakelijke contacten vermijdend….. ALLEEN,…. Zoveel als ik voorheen gewoon ook even aan het bellen was met vrienden en vriendinnen….. niemand lijkt nu ineens tijd en ruimte te hebben…… GEK he!
En dus vul ik mijn tijd met het luisteren naar muziek en het schrijven van mijn blog…. Vechtend tegen tranen…. Vechtend tegen de gevoelens die ik niet wil toelaten, gevoelens waarvan ik weet dat er heel veel medeburgers misschien niet zo goed kunnen weerstaan dan ik, want ja ik weet dat ik sterk kan zijn omdat ik me gesteund voel door de diverse mensen, collega’s, vrienden, familie…. Zelfs al zijn ze er niet NU , ik weet wel dat ze er ZIJN….
En dat zag ik al op de allerlaatste dag van de astronomische winter deze week, 19 Maart, toen ik fotootjes nam tijdens een korte wandeling achter mijn huisje op het Joepiepedje.
We hebben allemaal een zware week achter de rug denk ik zo en zijn beland in het weekend waar we normaal toch zeker onze rust zoeken en leuke dingen doen om een werkweek te bekronen. En ja hoe anders is dat NU he. Corono komt ook voor mij HEEL dicht bij nu er mensen zijn die ik ken die ziek zijn. Mensen die ik in mijn hart gesloten heb en zekerrr nog niet klaar ben die los te moeten laten. Dus richt ik me op de positieve dingen des levens. Juist ook nu zoek ik de mooie dingen om een werkweek te bekronen. Mijn dag start zo mooi als maar kan zijn met een lach, een grap en een grol. De zon is dan pas net op en lachend werk ik met vers gezette koffie verder aan mijn kaart voor Alex en Dolen 1. Mijn dag begint met de reis van Roy door IJsland, met zijn geliefde. Terwijl ik teken denk ik aan het boek wat ik las, maar ook aan de aanvullende verhalen die Alex me over Roy vertelde. De spirituele momentjes, de pikant erotische uurtjes, en de avontuurlijke dagen die ze daar samen op die rondreis beleefden. En ik stop het energetisch allemaal in mijn tekenen.
Maar de dag belooft nog VEEL meer aan mooie en spannende dingen!!! Ik ga even naar de supermarkt en verzamel dat wat noodzakelijk is voor vandaag terwijl ik netjes mijn cirkel van 1,5 meter probeer te handhaven. Ik fiets naar huis met nieuwe verse koffiebonen en aardbeien. Want JAAAAA dat is ff heeeeel belangrijk nu, haha. Ik heb namelijk een date die geheel aan de Corona eisen voldoet <3 Zoals de meeste 1e dates betekend dat dus koffie en kijken of er ook een klik is in Real Life. En dat gaan we vandaag dus ook doen. Wandelen over t joepiepedje en koffie op een van de vele bankjes, haha, jaja want we gaan die cirkel ook dan handhaven hoor. Dus aardbeien mee ipv een koekje bij de koffie en elkaar de oren van t hoofd vragen wellicht…… ( En dat was achteraf gezien idd wat we deden en hadden een superrr gezellige paar uurtjes ) En ook dat zorgt voor de juiste balans op deze mooie zaterdag.
De rest van deze mooie zaterdag besteed ik weer aan lezen en tekenen met op de achtergrond muziek waar ik blij van wordt en de herinnering aan de keren dat ik ze al live kon horen en zien in this life. Met een warm en dankbaar gevoel denk ik aan die 3 mooie mensen die samen The Wanderer zijn. Joost, Victor en Nikos, Dank jullie wel om wie jullie zijn en wat jullie over brengen. Ik hoop jullie snel na het Corona gebeuren weer ergens te treffen en een healthy knuffel te kunnen delen.
Aan alle mensen die ik in mijn hart gesloten heb, en ook alle anderen natuurlijk kan ik alleen maar zeggen, <3 Stay Safe, Stay Healthy <3 En geniet van je weekend!!
Vanmorgen bij de Fysio kreeg ik op m’n kop!! Oeffff Ik wil teveel en te snel en moet dat dus bezuren met pijnklachten…. tja, eigen schuld dikke bult, even een versnelling lager dus. Niet verder opbouwen en even niet aan de wandel was het advies. Dus fietste ik in mijn pauze naar mn nieuwe huisje voor de stand van zaken.. Toch lekker buiten he!! En na mn werk liep ik alleen t korte pad wat achter mn huis loopt, t joepiepedje. En zeg nou zelf…… hoeveel moois is er op zo’n stukkie al te zien he!!!! Past wel bij dat gevoel van lente in mijn bol en zoveel moois aan belofte wat te wachten staat…… het is slechts Corona wat geduld van ons vraagt
De wereld om me heen hamstert naar toiletpapier…. En meerrrrrr
En ik…. Ik hamster naar landkaarten, symbolen, verhalen en verlies me in de herinneringen aan Dolen deel 1 Ooooh Alex .. wat als deel 2 inderdaad dadelijk klaar is…..hoed je dan maar!!!! Ondertussen doe ik mijn best daar een aandeel in te kunnen leveren en je daar in te kunnen ondersteunen, ook heeeeel benieuwd naar wat mogelijk is!!!
Je hebt me een mooie uitdaging gegeven die bij me past!!!
En weet je wat zo mooi is???
Ik mag er voor op reis, op mijn geheel EIGEN manier.
En eigenlijk hoef ik alleen maar het spoor aan gold-dust te volgen…. Dat wat verspreid mag worden he… zoals je wel weet. En dat is precies wat ook de muziek doet die je vandaag met me deelde via spotify…. Ik lach en ik huil met de muziek!! Ik sluit mijn ogen op de muziek, denk aan de stukken die ik las en zie de landkaart voor me naast de verhalen die je vertelde…. En dan neem je een bus naar een volgende plek die je me vandaag nog spelde… zo Mexicaans…..en ingedachte teken in dat deel van de landkaart. In mijn hoofd neemt de landkaart nu serieuze vormen aan…. Maar ze is nog in kleur, een soort van aquarelle en dat moet nog terug naar zwart wit. De busjes, vliegtuigen en meer naar symbooltjes in miniatuur. Het verhaal in de afbeelding moet “kleiner”, oeffff
Tja…. Het is denk ik het proces waar ik in zit en wat tijd en ruimte nodig heeft en dat ook krijgt….
Vrijdagmorgen al voor 5 uur schoot ik wakker. En het eerste wat ik dacht was ” oja…. vandaag ga ik naar de sauna!!!!”
Nou….. dat zou nog heel veel voeten in aarde hebben en nog al wat 5en en 6en verder wist ik dat mijn saunabezoek echt heeeel anders zou verlopen dan gedacht. En voordat ik überhaupt aan sauna kon gaan denken was er nogal wat aan corona commotie op kantoor. Ik was voor half 7 al op kantoor en kon dus lekker vroeg aan de slag met mn werk. Al was dat werk die vrijdag echt geheel anders dan gepland en verwacht. CORONA IN THE LEAD. dus ik printte, vouwde, vulde en beplakte, stoeide met etiketten instellingen van honderden cliënten, liep naar Appie en haalde nog een pak postzegels en sloot bere trots mijn pc af om half 1. KLAAR om naar de sauna te gaan dus!!! Dacht ik……
Het waaide…. het regende met vlagen…. en ik fietste heel stoer van Horst naar Grubbenvorst om daar de pond de Maas over te nemen….. tja…. Jammerrrrr dan… HOOG waterrrr en dus GEEN pond. Ik besloot nog niet op te geven, ik wilde immers naar mijn welverdiende sauna middagje ???? Maar ook in Lottum en Grubbenvorst stroomde datzelfde water door de Maas. Maar geen brug was mij te ver die middag en dus was het Velno waar ik er over kon. En zo werd het dus 15.30 ipv 13.30 eer ik aankwam bij Thermaal bad Arcen. Dankzij de Corona maatregelen ( max 100 gasten tegelijk ) moest ik even op mijn beurt wachten en werd daarna beloond met een weldaad aan rust in het sauna gedeelte. Waar ik ronde na ronde steeds slechts 1 of 2 andere mensen trof maar vaak ook de sauna helemaal voor mezelf had. Ik ontdekte een miniatuur sauna tuintje waar afkoelen in de frisse buitenlucht een weldaad voor mijn lijf was en ik heerlijk wolken kon kijken op een van de bedjes. Vol verbazing keek ik niet alleen naar de prachtig voortbewegende wolken die een spel speelden van steeds weer veranderende figuren, maar ook naar het spel van de zilveren energy waar ik zo van kan genieten. De kleine puntjes en streepjes die als bliksemschichtjes door de lucht schieten. Het lijkt een chaos zonder richting maar ik weet dat als je vooral NIET focussed de patronen zichtbaar worden en die los rondschietende bliksemschichtjes ineens samenvallen in een enorme vortex. Ik ken die patronen want ik heb er al vaker van genoten en me er in mee laten nemen. Maar op dat moment, die vrijdagnamiddag is het anders. Intenser!! Ik moet meer mijn best doen om me niet meteen in de vortex op te laten nemen en in het hier en nu en het moment te blijven daar in dat kleine sauna tuintje. En dat komt deels omdat ik me enorm ZEN voel, de stilte en rust in mezelf is weldadig. Maar ik zie en voel ook de hogere intensiteit van die energy om me heen. Ieder zilver bliksemschichtje is intenser en dus het patroon, de vortex ook! En dan werkt dat niet als een optelsom aan energy maar het verheft zich naar de hogere macht. In een ooghoek zie ik een man de tuintrap afkomen. Hij kijkt even rond en verdwijnt weer. En ik laat me daarna even gaan en laat me meenemen in de kolk aan energy.
Enige tijd later waarschuwt mijn lichaam me dat mijn buitenkant voldoende is afgekoeld en ik weer aan een nieuwe sauna ronde kan beginnen. De zojuist opgedane nieuwe inzichten neem ik met me mee de bamboe sauna in om ze nog eens even in alle rust daar langs mijn geestesoog te laten gaan. “Herkauwen” noem ik dat dus lachend in en om mezelf. Van die andere dimensie meenemend naar deze.
Behalve de max 100gasten corona richtlijnen zie je ook in de rest van onze leefgemeenschap hoe aan richtlijnen invulling wordt gegeven. Zo heb je dus de “minimaal 1 meter afstand houden, geen geld uitwisselen via handcontacten en de sociale-onthouding adviezen. Het is idd rustig op de weg en in het OV en ik zie buschauffeurs achter rood met witte linten om hun persoonlijke ruimte van die meter te kunnen garanderen voor zichzelf. En wat de sociale onthouding betreft….. naast heerrrlijk ALLEEN wandelen vandaag en morgen ga ik genieten van de online contacten, lekker beeldbellen met de koffie, uitgebreid bijkletsen met de lunch, en keto tapas bij een video-call. Ik kom dit weekend echt NIETS te kort en tel mijn zegeningen.
