Film première Ascent

Vanmiddag was ik dus bij de Première van Ascent. Een foto-film. Bijzonder!!! Een aaneenschakeling van beeld en geluid. Soms op het scherpst van de snede in balans in beeld en geluid, ritme. Dat waren bij uitstek de momenten waarop ik voelde dat de film me optilde en meenam. Toch bleef een gevoel van “teveel en te snel” … Geen tijd om over sommige dingen na te denken, terwijl ik dat WEL graag zou willen want er kwamen boodschappen voorbij en vooral diep binnen. Een film die ik vaker zou willen zien om het te kunnen omvatten en doorvoelen. De onderliggende boodschappen te grijpen en begrijpen.

Dit stond erover op internet bij een aankondiging van de Premiere:
Een speciale avant-premiere van de film Ascent met een nagesprek met Fiona Tan (regisseur) en Anna Beerens (Japanologe).
Mount Fuji, de heilige Japanse vulkaan, zit in ieder beeld van deze caleidoscopische fotocompilatie. Balancerend tussen documentaire en fictie, wordt dit experiment op de soundtrack leven ingeblazen door de herinneringen van een Engelse vrouw aan haar overleden Japanse geliefde, die ooit de vulkaan beklom. Ontroerend en filosofisch.

Achter grijze mistflarden, in sprookjesachtige landschappen, op alledaagse familiekiekjes, telkens is daar Mount Fuji, de Japanse berg met grote symbolische betekenis. Alle beelden in Ascent zijn echt, maar het verhaal is verzonnen. Na History’s Future verkent Fiona Tan opnieuw de mogelijkheden van het medium film. De basis is een montage van duizenden foto’s met de beroemde vulkaan, bijeengebracht uit een groot aantal bronnen, van het Izu Photo Museum tot amateurfotografen. Op de expressieve soundtrack klinken de stemmen van de fictieve hoofdpersonen.

Duizenden mijlen van Japan ontvangt een Engelse vrouw een pakket met de fotoverzameling en notities van haar overleden Japanse partner. Het verslag van zijn beklimming van Mount Fuji zet een stroom van gedachten en associaties in gang. Hoe hoger hij komt, des te breder wordt het blikveld van deze bespiegeling op onder meer fotografie en film, herinnering en rouw, eeuwige verandering, de essentie van de kersenbloesem en hoe sommige dingen het best te zien zijn van veraf.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *